In memoriam Thom Vos, Stamboekbeheerder SSRP

Als gepensioneerd ziekenhuisapotheker werd Thom Vos in 1997 gevraagd door de Commissie van Wijze mannen, om na het aftreden van de besturen van SSRP en VSRP, het secretariaatschap van de Stichting Stamboek Ronde en Platbodemjachten op zich te nemen. Hij stemde daarin toe op grond van het feit dat hij deze taak ook voor de beroepsvereniging van ziekenhuisapothekers een groot aantal jaren had vervuld, en al jaren in het bezit was van een Stofbergaak, en aldus bekend was met het wereldje van de ronde en platbodemjachten. Hij had daarbij maar een voorwaarde en dat was dat in de zomervakantie, als hij richting Zweden vertrok met zijn schip om zijn dochter en haar gezin daar te bezoeken, het secretariaat gesloten zou zijn, en echt dringende zaken door iemand naders afgewikkeld zouden worden.

In dit geheel vernieuwde bestuur speelde Thom, zo kunnen we gerust zeggen zonder iemand te kort te doen, een sleutelrol. Hij heeft bergen werk verzet, achterstanden weggewerkt, bij een betere opzet van het Stamboek geholpen, en eigenlijk dit register zoals het nu bestaat inhoudelijk goed vorm gegeven. De door hem jarenlang verzamelde ledenlijsten, en de kennis die hij samen met zijn vrouw Netty had van de schepen, hun eigenaren,  en van beide categorieën hun eigenaardigheden was onvoorstelbaar. Veel kon goed in kaart worden gebracht en daarna gedigitaliseerd dankzij die inbreng.

Daarnaast was Thom een meer dan plezierig bestuurslid, die met de nodige humor zijn lang niet altijd eenvoudige taken uitvoerde. Het was een genoegen om ’s ochtends na het opstaan de binnengekomen mailtjes van Thom door te lezen en zo breed glimlachend, en soms schaterend wakker te worden. Daarnaast was hij uiterst nauwkeurig en vasthoudend. Kenmerkend is zijn mapje met rappelleerbrieven: 3 x gerappelleerd (met data) “: geen antwoord; woonadres en mailadres kloppen !

Ook ons als bestuursleden herinnerde hij aan dingen die we hadden beloofd te zullen uitvoeren, mar die we nog niet gedaan hadden; soms wel erg snel naar wij vonden.

Nadat de maximale statutaire periode van zijn secretariaatsschap in 2003 was verstreken, nam hij de taken van de beheerder van het Stamboek op zich. Met dezelfde nauwgezetheid, dezelfde vlijt. Hij ging daarbij door met het updaten van het Stamboek, en zorgde ervoor dat alle fotomateriaal voor een groot deel door hem zelf gescand werd. Daarnaast controleerde hij de overige gegevens pers schip en eigenaar, en verbeterde of vulde aan waar nodig. Hij zorgde er voor dat schepen die daarvoor in aanmerking kwamen in het register van de Federatie Oud Nederlandse Vaartuigen werden opgenomen, en voerde een groot aantal schouwen uit om dat te verifiëren. We mogen zeggen dat het grote aantal schepen dat terecht bij de Sectie Varende Monumenten van deze Federatie staat ingeschreven, grotendeels zijn verdienste is geweest. Zijn  kennis, als zoon van een bekende Giethoornse werfbaas, van de typen vaartuigen en hun karakteristieken, alsmede zijn uitstekende kennis van de criteria van het Stamboek, kwamen hem daarbij zeer goed van pas.

Al met al heeft Thom dus ontzettend veel betekend voor de Stichting, en zijn wij dankbaar dat hij zich zo fantastisch jarenlang heeft ingezet voor de verschillende taken die hem waren verzocht uit te voeren. Het had niet beter gekund.
Thom had zo zijn vaste uitdrukkingen en zijn vrouw werd door hem naar mij toe, steevast aangeduid als “Mijn Bloem”. Wij leven mee met haar, haar kinderen en kleinkinderen, en allen die Thom in de komende tijd zo erg zullen missen. Vanuit ons bestuur wensen wij hen heel veel sterkte met het dragen van dit verlies.

Namens het bestuur van de Stichting Stamboek Ronde en Platbodemjachten
Peter Tolsma