Uiltje

​De bouwers

De boeier wordt gebouwd door Evert-Jan en Harmen Timmerman (vader en zoon). Het schip wordt in de vrije tijd gebouwd. Beiden (met name Evert Jan) hebben een ruime ervaring op het gebied van houtbewerking.

​De locatie

De "werf" bevond zich in eerste instantie in Ommen. Om het schip te kunnen bouwen is een tijdelijke loods gebouwd van 8 meter lang en 6 meter breed. De loods is 5 meter hoog en is gemaakt van oude bouwmaterialen. Hiervoor is een tijdelijke bouwvergunning verleend. Na het overlijden van vader Timmerman in 2014, is de boeier verhuisd naar Epe, dichtbij het huisadres van Harmen Timmerman.

De bouwmethode

De boot wordt gebouwd volgens de hout/epoxy methode. Er wordt inlands eiken gebruikt. Hiervoor zijn bomen op stam gekocht die ter plekke zijn gezaagd tot planken van verschillende diktes. Er zijn 2 stammen uitgezocht met een geringe kromming i.v.m. het verloop van de gangen. Het hout is een aantal jaren natuurlijk gedroogd en inmiddels geschikt om te verwerken. Het schip wordt verlijmd en behandeld met een epoxy-systeem. De mast en overige rondhouten worden gemaakt van lariks.

Eind september 2001 is de kiel gelegd. Om in het begin de goede vorm te waarborgen, wordt gewerkt met hulpspanten, waarvan de maatvoering is overgenomen vanaf een uitslag. De voor- en achtersteven zijn pasgemaakt op de kiel. In de voorsteven is vast gedeeltelijk een sponning gemaakt t.b.v. de gangen. Het gat t.b.v. de schroefaskoker is al aangebracht in de scheg en achtersteven. De onderkant van de plank wordt tijdens het branden beschermd met een wollen deken en een stuk plaatstaal. Hiermee wordt voorkomen dat de plank aan de onderkant verbrandt. Aan het eind van de zomer (2002) is het gedeelte wat toen gereed was in de epoxy gezet. Het vochtgehalte van het hout is dan 12% en lager.

Zo'n kleine twintig jaar geleden had orgelbouwer Evert Jan Timmerman uit Ommen een droom. Hij wilde een eigen zeilboot maken. Samen met zijn zoon Harmen, woonachtig in Epe, begon hij aan een prachtproject dat binnenkort eindelijk zijn voltooiing nadert. Er werd een nauwkeurige ontwerptekening gemaakt op basis van de Sperwer-boeier die voor een ieder te bewonderen is in het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen. Vader en zoon zochten en kochten het juiste hout, legden dat te drogen en gingen er zo'n 17 jaar geleden zeer gemotiveerd mee aan de slag.

Lees het hele verhaal in het Veluws Nieuws van 3 januari 2017.

RTV Oost schrijft op haar website: "Als klein jongetje liep ik al met de gedachte rond om ooit een boot te bouwen", vertelt Harmen. "Die plannen liet ik jaren geleden aan mijn vader horen en die werd ook enthousiast. Toen hebben we besloten om de droom samen uit te voeren."

Zeventien jaar bouwen aan een zeilboot: "Benieuwd hoe ze vaart"

Zaterdag 8 april was en belangrijke dag voor de familie Timmerman uit Olst. Op zaterdag 8 april was de grote dag en ging de Boeier ‘Uiltje’ onder grote belangstelling in Elburg te water. De vader van Harmen, Evert-Jan en Harmen Timmerman hebben in de jaren-90 het plan opgevat om een houten scheepje op stapel te zetten. In het najaar van 1997 kreeg het uitwerken van de gedachte om het scheepje te bouwen eindelijk gestalte. In april 2017, 16 jaar later, gleed een prachtige, nieuwe Boeier te water. De ‘Uiltje’ is in het Stamboek ingeschreven met plaquette 2277. De foto's zijn gemaakt door J.W. aan ’t Goor, de 80-jarige vrijwillig fotograaf van de Botterstichting.
 

Harmen Timmerman glimt van trots op de steiger van jachthaven De Wanepe aan de Kleine Belterwijde bij Giethoorn. Hij spreekt met passie over zijn Uiltje, de boeier die hij samen met zijn vader gebouwd heeft en waar hij sinds kort mee vaart. Wat voorzichtig nog, omdat hij van huis uit geen platbodem-zeiler is en nog maar weinig ervaring heeft met de vaareigenschappen van zijn schitterende klassieker. Of het bouwen van een boeier dan een logische keus was, vragen we hem. Harmen Timmerman: "Een boeier vonden mijn vader en ik gewoon het allermooiste scheepstype. We vonden het bovendien bijzonder dat de boeier als een van de eerste platbodems in de negentiende eeuw al speciaal voor de recreatie werd gemaakt. Omdat het schip zo mooi, snel en met een kleine bemanning te zeilen is, iets dat ons ook erg aansprak. In april ging onze boeier na zeventien jaar bouwen eindelijk te water. Zo jammer dat mijn vader dit niet meer mee heeft mogen maken!