Verslagen in woord en beeld van Zeil- en Werkkampen in de Jeugdherberg It Beaken in Heeg - Jaren-50 en -60
Een zeilende zeilschool, dat zag Heit Piersma en daar wilde hij na de oorlog mee van start gaan. Het is niet zover gekomen, want Heit, die toen overigens nog steeds gewoon Pieter heette, zag na de oorlog advertenties waarin een jeugdherbergvader voor Terschelling en ééntje voor Heeg werden gevraagd. Terschelling zag hij wel zitten en op Heeg schreef hij ook maar - niet wetende dat het om één en dezelfde instantie ging - omdat je dan twee kansen hebt. Enfin, er komt een sollicitatiegesprek en het gaat allemaal best. Het gesprek is afgelopen en er wordt Heit gevraagd wat voor vergoeding hij wenst te ontvangen voor de gemaakte reiskosten. 'Niets', zegt Heit, 'want ik ben komen zeilen'. Dat antwoord bezegelt zijn lot. Hij gaat niet naar Terschelling, maar naar Heeg. En vond dat ook best.
Werkkamp 1946 van de Nederlandse Trekkersbond
Op 30 mei 1946 schrijft Kees Tom:
Terug van ons werkkamp wil ik jullie nogmaals namens ons gehele groepje hartelijk bedanken voor de prettige leiding en de gulle medewerking om de week voor de deelnemers zo prettig mogelijk te maken. Toen we op de terugreis in de trein nog wat nagepraat hebben over de afgelopen week is wel gebleken, dat alle deelnemers het zeer naar hun zin hebben gehad en dat ze de week in Heeg een fijne tijd hebben gevonden. Vooral voor een paar jongeren, die deze week voor het eerst kennis waakten met een jeugdherberg, is het een onvergetelijke belevenis geweest en ik geloof zeker, dat zij meteen volkomen gewonnen zijn voor het jeugdherberg-werk.
Onze reis is verder goed verlopen, alleen waren we op het laatst erg gaar en hadden we allemaal veel behoefte aan een "windkiss". Hebben jullie die onweersbui nog op het meer gehad en was het erg laat eer jullie thuis waren? Wij hadden de bui, terwijl we op het IJsselmeer zaten. Toen we in Enkhuizen waren, was het alweer droog. Gisteren heb ik brieven gestuurd aan ons hoofdbestuur en aan de werkgemeenschap, waarin ik geadviseerd heb om in het eind van Juni nogmaals een werkkamp in It Beaken te organiseren.
Werkkamp 1946 van de Nederlandse Trekkersbond
Logboeken van zeilkampen in 1951 en 1952
Els Grimmon heeft in het verslag van de zeilkampen de verhalen van meerdere deelnemers verzameld:
Druppelsgewijs kwamen de zeilliefhebbers binnenvallen. Voor degenen die een dag tevoren gekomen waren, was er gelegenheid de hele dag te zeilen, terwijl de anderen de boel maar een beetje gingen verkennen. Wij, de zeilers, gingen naar een zeilwedstrijd op het Langweerdermeer kijken. Dit was een prachtig gezicht. Toen we teruggingen, kregen we een windstilte en begonnen Eddy en Paul met grote tegenwoordigheid van geest te bomen. Dij onze aankomst werd er een welkom gezwaaid door vrijwel onbekenden. Na het avondeten, waar o.a. karnemelksepap met zout werd gegeten (kennelijk een Belgisch gerecht) volgde onze eerste kennismaking, gevolgd door de eerste theorieles, waarin Heit ons vertelde, "dat een vergrootte baby een abnormale boot was". Na deze les werd er nog iets gezongen, dat wel op de kraaienmars leek, waarna iedereen naar bed ging,
Logboeken van zeilkampen in 1951 en 1952
Verslag van een zeilkamp in 1952
A. van Keulen heeft in het verslag van het zeilkamp de verhalen van meerdere deelnemers verzameld:
Vandaag zou het gaan spannen: Examenzeilen. Er werd verdacht weinig gegeten bij het ontbijt, Na het ontbijt, dat in doodse stilte verliep werden de boten opgetuigd. Het examen was begonnen. Henk en Maja vertrokken in de 'Tjilling'. Alles ging goed tot de gijp. Tot vijf maal toe verzeilden ze in het riet. Hoe zou het afgelopen zijn als hij Riet in zijn boot had? Naderhand bleek dat hij het record van rietzeilen verbeterd had. Hij stond bij de overige deelnemers ver vooruit. Wat sommigen niet de lust ontnam het ook eens te proberen. Over de resultaten was Heit tevreden. 's Middags mochten enige jongeren het nog ophalen, wat door Henk, dank zij zijn Haremdames, werd uitgebuit. Ze vertrokken in de 'Markol'. Volgens alle overige deelnemers de langzaamste boot. In de Rekke lag de 'Markol' nog achter, doch ze wisten de 'Tjilling', zonder René met harem, te passeren. De 'Hoants', die aan lager wal zat, was het volgende slachtoffer. Daarna stevenden ze de 'Wielup' met een blik aan z'n staart voorbij om dan als eervolle derde op het Heegermeer aan te komen. Dat was een vreugde op de 'Markol', vooral toen bleek dat de 'Wielup' een blik aan z'n roer had.
De bonte avond was op een paar dingen na geslaagd. Toen werden de brevetten uitgereikt, waarbij bleek hoe bezadigd wij waren. Er sneuvelde namelijk weer een record, geen enkele B. Daarna werd het kamp gesloten en kropen we in kooi. Het kamp met zijn vele prettige en minder prettige ervaringen was afgelopen. Op het laatste nippertje werd het huwelijk tussen Ad en Ank voltrokken, dat door Heit ingezegend werd. We hopen allen een verlovingskaart te krijgen.
Namens alle deelnemers dank ik Heit voor zijn goede raadgevingen en geschreeuw, waar ieder profijt van heeft getrokken.
Verslag van een zeilkamp in 1952
75 jaar Tjottervloot in Heeg - Klaas Smit (2021)
De grootste tjottervloot ter wereld ligt in Heeg, al 75 jaar. Twee jonge mensen begonnen in 1946 een nieuw avontuur: een zeilschool en jeugd herberg leiden waar gasten een onvergetelijke vakantie konden beleven. In het boek besteedt Klaas Smit uitgebreid aandacht, met veel anekdotes, aan: Heit en Mem Piersma (1946-1977), Rob van Roessel (vanaf 1971), Vereniging Vrienden van de Tjottervloot (1987-2005) en de Stichting Friese Tjottervloot (vanaf 1996).
U kunt dit boek via de website van de Friese Tjottervloot bestellen.
