Regionale Friese Reünie 2011
Maar liefst zestig ronde jachten, schouwen en Staverse jollen kwamen in het eerste weekend van augustus samen voor de vijfendertigste Regionale Friese Reünie. Door een dag met weinig wind, een dag met veel wind, spelevaren en wedstrijdzeilen bevatte deze reünie voor elk wat wils. De deelnemende boten zijn echte museumstukken. De oudste deelnemer, boeier Constanter, heeft de respectabele leeftijd van 134 jaar. Zestien andere jachten vierden ook al eens hun eeuwfeest, acht daarvan zijn zelfs van voor 1900. Maar er deden ook nieuwe boten mee, de jongste uit 2010. Met een gemiddelde leeftijd van vijfenzeventig jaar, zijn de meeste schepen ruimschoots ouder dan de liefhebbers die ze in stand houden.
Ook dit jaar was het admiraalzeilen weer het hoogtepunt van het weekend. Onder perfecte omstandigheden presenteerde de vloot zich aan admiraal Theo Velsink, die vanaf het admiraal-schip de verrichtingen van de deelnemers met zichtbaar genoegen gadesloeg. Als admiraalschip was dit jaar het Friese jacht Froukje van familie Van der Werf gekozen. Het schip is precies een eeuw geleden gebouwd door Visser in Paterswolde en is sinds 1970 een trouwe bezoeker van de Reünie.
Werd de admiraal tijdens de vlootschouw, voor-afgaand aan het admiraalzeilen, nog traditiegetrouw tegemoet gekomen met een uitzinnig lawaai van vuurwerk, fluitjes, potten en pannen, bij het saluut op het water stonden de deelnemers strak in het gelid. Twee uur lang vormden de eskaders weelderige figuren op het water. Tegen het eind van de middag werd de stemming zo uitbundig dat eskadercommandanten steeds baldadiger figuren gingen bedenken. Zo voer het eskader Friese jachten net zo lang rondjes om het admiraalschip tot een aanvaring met de persboot een einde maakte aan de gekkigheid. Het admiraalschip haalde het anker op, maakte een grote ronde over het meer en vluchtte, met de hele vloot in haar gevolg, voor het dreigende onweer de haven in. De bui die tijdens de borrel losbarstte betekende een radicale weeromslag.
Van een lopend windje en vlak water was op de wedstrijddag geen sprake meer. Een stevige zuidwester zorgde voor flinke golven en regelmatig stortte de regen met bakken uit de lucht. De helft van de eigenaars nam zijn verantwoordelijkheid en bleef aan wal. Voor de Friese jachten en de boeiers vormde de harde wind eerder een uitdaging dan een belemmering. Bovendien hadden verschillende schippers lang uitgekeken naar deze kans om oude vetes recht te zetten. De benedenboei was een favoriete plek om een concurrent betaald te zetten en loefduels gingen door tot ver na de boei.
Tijdens de ochtendwedstrijd liep geen enkele boot averij op. Om dat zo te houden, maar vooral omdat de wind toenam, besloot de organisatie de middagwedstrijd af te lasten. Helaas liepen twee boten toch nog schade op tijdens de oversteek van het eiland naar Heeg. Ze braken hun zwaard.
SdZ 2011 nr09 november - Regionale Friese Reünie 2011
Het Lustrumboekje "Dierbaar Hout"
Als eigenaar van een Fries houten schip weet je dat je eigenlijk meer rentmeester bent dan eigenaar. Al is het schip nog zo lang in de familie, jijzelf bent vergankelijker dan het schip waarmee je al jarenlang met veel plezier zeilt. Gelukkig is er tegenwoordig veel bekend over de geschiedenis van onze unieke vloot. Prachtige boeken zijn er geschreven met veel aandacht voor details en met mooie foto's van de schepen in de tijd van zwart en wit. AIs je dan zo'n foto ziet van je schip met de eigenaar, opstappers en bemanning uit die tijd, dan zou je zo graag eens met die mensen willen praten. Waarom zijn ze daar? Wat is hun binding met dat schip dat nu van jou is? Wat hebben ze die dag meegemaakt? Vragen die zelden worden beantwoord.
Dit lustrumboek ter gelegenheid van de 35e Regionale Friese Reünie is een ode aan de liefde die alle eigenaren, families en bemanningen jaar in jaar uit voor hun schepen betonen. We weten allemaal dat het een speciaalgen vergt om onze vloot in stand te houden en ermee te zeilen. De Friese Reünie is ooit opgezet om dat enthousiasme in goed gezelschap te delen. In de loop der decennia is de Reünie uitgegroeid tot een echt familiegebeuren, waarbij ook de nieuwe generatie op een speelse manier wordt betrokken. Tenslotte hebben we de rentmeesters van morgen hard nodig om nog vele lustra in de toekomst te vieren. Dit lustrumboek is tot stand gekomen door en voor de bemanningen van een veertigtal Friese houten schepen. Natuurlijk is het geen compleet overzicht en mist er een aantal schepen. Voor een ieder die iets wil toevoegen, hebben wij achterin lege pagina's opgenomen zodat zij de komende winter op hun gemak het lustrumboek compleet kunnen maken.
Veel leesplezier!
Comité Regionale Friese Reünie, juni 2011