In Memoriam Hennie Witteman
6 mei 2014
We hebben helaas afscheid moeten nemen van een heel goed mens. Hennie was iemand die een heel goed mens was, omdat ze positief in het leven stond, iets betekende voor andere mensen en er was als je haar nodig had. Als stoere vissersdochter van het eiland Wieringen, had ze uiteraard de passie voor het water, voor vis maar ook, zoals veel andere bewoners van een voormalig eiland, belangstelling voor historie. Daar hoorde voor haar ook de belangstelling voor zeilende vissersschepen en later voor de gehele ronde en platbodemvloot bij.
We leerden Hennie kennen toen na de crisis tussen VSRP en SSRP een commissie van wijze mannen had besloten dat beide besturen maar moesten worden vervangen, door geheel andere mensen. Vanuit de VSRP kwam Hennie toen als bestuurslid bij de Stichting Stamboek. Het was mede door haar toedoen een heel opbouwend bestuur die veel voor elkaar heeft gekregen. Hennie nam de taken van de Stamboekbeheerder die vertrokken was ook op zich en deed dat uitstekend.
Zij was het die het begin van de digitalisering van het Stamboek, met behulp van een extern programmeur, vorm heeft gegeven en ook nog alle gegevens grotendeels heeft ingevoerd. We gingen over van de enveloppen in schoenendozen naar de bestanden op de harde schijf. Het is onvergelijkbaar met hoe het Stamboek thans op internet er uit ziet, maar het was voor die tijd een geweldige klus en een enorme vooruitgang. Het doorzettingsvermogen bij die klus en het geduld om daar maar in door te gaan kenmerkte haar. Het was net als op haar werk in het Tropenmuseum, eindeloos doorgaan met allerlei restauratieklussen die nou eenmaal niet even snel gedaan kunnen worden.
Ze had door haar werk een geweldige kennis van materialen en een grote kundigheid op het gebied van herstellen en maken van dingen. De VSRP maakte daar goed gebruik van door haar te vragen cursussen in vergulden en andere technieken te geven, hetgeen ze met plezier deed. Vele scheepseigenaren profiteerden daarvan. Het vele werk aan de 'Knorhaan' die ze samen met Gijs van wrak tot Super Westerdijk schouw wist te maken zijn andere voorbeelden van die mooie eigenschappen van haar.
Maar bovenal haar positieve persoonlijkheid die we bijvoorbeeld op de reünies van het Stamboek zagen, en waar geen moeite voor haar teveel was, zullen we missen. Ze kreeg als blijk van waardering voor al haar werk in 2003 de W.H. de Vosprijs uitgereikt.
We wensen haar man Gijs en de overige familie veel sterkte met dit verlies.
Vaarwel Hennie !
