In Memoriam Ir. J.D. Waller
14 mei 2001
Op 14 mei overleed Ir. J.D. Waller in Maarssen op de leeftijd van 94 jaar. Hij was van 1966 tot 1977 voorzitter van het Stichtingsbestuur. Hij was vanaf het begin betrokken bij het ontstaan van de SSRP; zijn botter "Houtrib" staat al vermeld in de allereerste, in 1954 opgestelde Schepenlijst. In 1966 nam hij tijdens de zomerreünie in Monnickendam het voorzitterschap van het bestuur over van de heer Van Waning. Zijn eerste daad in die rol was het benoemen van zijn illustere voorganger tot erebestuurslid. Op zijn beurt werd ook hij bij het beëindigen van zijn voorzitterschap in 1977 tot erebestuurslid benoemd. Bij die gelegenheid, tijdens de zomerreünie in Zoutkamp, bood hij twee door hem zelf vervaardigde kanonnetjes aan als wisselprijs voor de commandanten van de eskaders, die tijdens het admiraalzeilen de beste Waller-weefmanoeuvres hadden uitgevoerd. Deze was door hem bedacht en in 1971 voor het eerst uitgevoerd om het admiraalzeilen meer spectaculair te maken.
Waller was een markante persoonlijkheid. Tijdens de herdenkingsbijeenkomst in de sfeervolle dorpskerk in Maarssen werd gememoreerd, dat hij al op jeugdige leeftijd blijk gaf, over de juiste talenten te beschikken om te slagen als ingenieur: vasthoudendheid, een scherpe opmerkingsgave en het vermogen, logisch te kunnen denken. Hij bracht zijn schooljuf, die het principe van de breuk trachtte uit te leggen door een appel door te snijden en vervolgens de twee helften tegen elkaar te leggen, tot wanhoop door halsstarrig vol te houden dat deze handeling, hoe lang ook volgehouden, nooit meer een hele appel op zou leveren.
Zijn diepste wens, een botter te bezitten, ging in vervulling toen hij er in 1948 in slaagde, de in 1914 door Kok in Huizen gebouwde HZ 35 voor 4000 gulden over te nemen van twee vissers uit Enkhuizen, die er sinds 1935 onder het nummer EH18 mee hadden gevist. In 1949 werd het schip door Janus Kok op zijn aanwijzingen tot jacht verbouwd en voorzien van een 30 jaar(!) oude Redwing benzinemotor van 32 pk. Hij heeft tot 1986, d.w.z. bijna 40 jaar lang, met het schip gevaren.
Vele jaren achtereen bracht de familie de zomervakanties zeilend met de "Houtrib" door, veelal op het wad. Het spel van wind, water en getijden had voor hem een buitengewone bekoring. Meer dan eens ging de "Houtrib" over het wad op weg naar de Oostzee voor een vakantietocht door Denemarken, doch op het Duitse wad werd de voortgang allengs minder omdat daar zoveel viel te genieten en zodra de eigentijdse skyline van Cuxhaven aan de horizon opdoemde was het tijd, om de steven te wenden en de thuishaven weer op te zoeken...
In het verslag over de eerste 25 jaar van de SSRP vermeldt Huitema, dat het tijdens de zomerreünie in Hoorn in 1957 zo warm was, dat het eskader botters onder aanvoering van de "Houtrib" na afloop van het admiraalzeilen niet terug keerde naar de haven doch op de rede bleef liggen. De straf voor deze insubordinatie bleef niet uit: tijdens de maaltijd barstte een zwaar onweer los waardoor het licht in het schouwburggebouw door kortsluiting uitviel en men de maaltijd bij kaarslicht diende voort te zetten. Hoe het de botters verging wordt niet vermeld maar laat zich raden.
Waller was vader van een groot gezin en dit drukte zijn stempel op de stijl van zijn voorzitterschap. Op vaderlijke toon, met humor en understatement, werden de vrienden gemaand, aandacht te schenken aan zaken als vlagetiquette tijdens het varen en in de haven en gepaste kleding bij het admiraalzeilen. Verder organiseerde hij in zijn bestuursperiode tweemaal, in 1970 en '71, een gezamenlijke tocht over het wad voor de deelnemers na afloop van de zomerreünie.
Hans Waller heeft vele jaren lang zijn stempel gedrukt op de gang van zaken binnen de SSRP in wat gekenschetst mag worden als een periode van grote bloei. Hij heeft daaraan door zijn organisatietalent zeer veel bij-gedragen en wij zijn hem daarvoor veel dank verschuldigd. Zijn naam zal door de Waller-weefmanoeuvre tot in lengte van dagen in onze kring blijven voortleven. Hij ruste in vrede.
Theo Vos, Tuighpraet, Spiegel der Zeilvaart 2001 nr.5