De Hoogaars en de visserij van Arnemuiden

De basis voor dit unieke standaardwerk legde Jules van Beylen al eind 1942 tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij maakte toen nl. zijn eerste scheepsmodel. In 1943 leerde hij, als student aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen, Maurice Seghers kennen. Zowel Maurice als zijn vader Henri hadden veel informatie in tekeningen en modellen vastgelegd over de Vlaamse en Nederlandse binnen- en vissersschepen. Maurice Seghers werd Van Beylens mentor en wijdde hem in, in de geheimen van het modelbouwen en tekenen. Na verschillende andere publicaties over de botter en het Zeilvaartlexicon, heeft van Jules van Beylen de laatste 15 jaar bijna continu gewerkt aan dit nieuwe werk. Het boek bestaat eigenlijk uit twee delen.
In de eerste 117 pagina's wordt de visserij in Zeeland en met name de visserij in Arnemuiden behandeld. Daarna komt de scheepvaart en scheepsbouw in Arnemuiden aan bod. Het deel wordt afgesloten met de bouw en uitrusting van een Arnemuidse hoogaars en de Arnemuidenaars zelf. Hun leven, klederdrachten, werken en bijnamen. 
De volgende tweehonderd pagina's zijn gewijd aan een heel nauwkeurige beschrijving van een model van een Arnemuidse spriethoogaars. In tekst en vooral veel gedetailleerde tekeningen wordt het schip op stapel gezet, afgebouwd, getuigd en voorzien van alle uitrustingsstukken om ter visvangst te gaan. Van Beylen heeft alle onderdelen eerst zelf nauwkeurig op papier gezet en gebouwd, laten controleren door de oude vissers zelf, en het toen pas vrij willen geven. Er kan rustig worden gesteld dat er nog nimmer zo'n gedetailleerd verslag is geschreven over een scheepstype.