2015 nummer 7: Grenzen verleggen
Wat er ooit allemaal is vastgelegd
Nederlands Erfgoed vaart over de hele wereld, maar niet altijd met een Nederlandse eigenaar. In de discussies rond de Erfgoed wetgeving werd goed duidelijk dat er nogal wat buitenlandse belangstelling is voor het Nederlands Varend Erfgoed. Maar niet alleen Nederland heeft z'n Varend Erfgoed. Gerard ten Cate kwam onlangs in Litouwen een 'eigen' Platbodem tegen: de Kurènas.
De Kurènas
De Kurènas is een Litouwse platbodem met zijzwaarden die genoemd is naar de wijze waarop er mee in tweespan mee werd gevist in de Curonische Lagune. Ze hebben zowel gaffel- als spriettuigen. De “vleugel” had dezelfde afbeelding als de markering van de netten. Iedere visser kon op die manier zijn netten en die van een ander herkennen.
Het zijn open scheepjes van zo’n tien meter gebouwd van eikenhout. Het vlak is gemaakt van het goedkopere grenenhout. De zwaarden zijn met een ketting aan elkaar verbonden. Er zijn voor de constructie op vallend weinig spanten toegepast. Wel zijn de dikke circa vijf centimeter dikke huidgangen op regelmatige afstand aan elkaar vast gezet. De schepen zijn geconserveerd met een teer gestookt uit boomwortels van de spar. Wij kennen dit als bruine- of Stockholmerteer.
Deze scheepjes zijn gebouwd naar een voorbeeld, dat in het Litouwse Zeemuseum in Klaipeda bewaard wordt.
We zien steeds meer 'Jubel'wimpels op onze Nederlandse en ook buitenlandse wateren. Een feestelijk gezicht. Heeft u de wimpel al in top?
Alle vlugschriften "Behoud(t) het Goede" zijn in de SSRP-website verzameld in "Uit het Stamboek - Behoud(t) het goede" in onze verhalenbundel "Goed" Gebundeld.
Hierin bundelen we ons maandelijkse vlugschrift "Uit het Stamboek - Behou(d)t het Goede"; de verhaaltjes over maritieme zaken uit het dagelijks leven van Dirk Huizinga en onze Stamboekbijdrages in de Spiegel der Zeilvaart.