2013-7: Het Stamboek bij Sail den Helder

We begrepen van de Sail-organisatie in Den Helder, dat men geprobeerd heeft via de Behoudsorganisaties schepen naar Den Helder te krijgen. De indeling van de ligplaatsen was daar ook op gebaseerd. Het slechte weer en de koude temperatuur zat iedereen natuurlijk tegen, maar het is jammer om te moeten constateren dat behoorlijk wat schepen, die zich wel hadden aangemeld, zonder opgaaf van reden wegblijft. De teleurstelling van de organisatie was dan ook begrijpelijk, maar diegenen die er wel waren hebben veel moois kunnen aanschouwen in de museumhaven Willemsoord en de grote havens, waar de Tall Ships lagen en tegelijkertijd ook de marinedagen werden gehouden. Op de Facebook-pagina van de Spiegel der Zeilvaart probeerde men de sfeer van de festiviteiten zo goed mogelijk weer te geven.

Jachtbouw wil sloopfonds

In dagen tijdens en na Den Helder waren de vele verwaarloosde jachten in en buiten de jachthavens plotseling uitgebreid in het nieuws. Ik begreep niet goed waarom, maar dat het geen goede zaak is, dat er zo'n 25.000 schepen in min of meer verwaarloosde staat op de wal staan of, soms half gezonken, in diverse havens liggen, is voor iedereen duidelijk. Wie van Den Helder via Amsterdam en de Randmeren terug vaart naar Groningen, komt langs heel wat jachthavens. Daarin liggen erg veel schepen en zelfs op wat wij mooie dagen noemen, blijven deze schepen in de havens liggen. Wij vonden het rustig op het water, een trend die al een paar jaar aan de gang is volgens brug- en sluiswachters.
Onder de verwaarloosde schepen, zijn helaas ook een aantal ooit in het Stamboek ingeschreven schepen, waarvan we de laatste jaren niets meer hebben vernomen. Een behoorlijk aantal is nog maar een jaar of dertig oud of zelfs jonger, maar er zijn ook schepen bij die wij rekenen tot de groep monumentaal. Binnen het SSRP-bestuur wordt nu nagedacht over de vraag hoe je eigenaren van dergelijke unieke ronde en platbodem-schepen kunt ondersteunen bij de instandhouding van hun jacht.

Lang in bezit

In de vorige Spiegel heb ik gewezen op de mogelijkheid op allerlei manieren ons schepenbestand te doorzoeken via de nieuwe Schepenlijst. Zo kun je vaststellen dat er een tijd is geweest, dat een gemiddelde eigenaar een schip zo'n 5 á 6 jaar in bezit had. Het is daarbij verheugend te zien, dat er ook meerdere ronde en platbodemschepen in het Stamboek ingeschreven staan, die al 30 jaar of langer in het bezit zijn van één en dezelfde eigenaar of familie. Dat betekent dat deze schepen voor de eigenaren veel waarde vertegenwoordigen.
Maar net als de schepen worden de eigenaren ook ouder. Niet altijd is er binnen de familie de mogelijkheid of de belangstelling om het schip 'door te geven'. Binnen de regels van het Stamboek bestaan er diverse mogelijkheden om het varen met de schepen op allerlei manieren `makkelijker' te maken. Soms zijn aanpassingen niet altijd in overeenkomst met de criteria, maar in overleg is veel mogelijk! Neem daarvoor even contact op met de SSRP.
Maar er komt ook een moment dat men noodgedwongen afscheid moet nemen van het geliefde schip. En dat is in deze tijd ook niet de makkelijkste opgave. Via onze website proberen wij de eigenaren van Stamboekschepen daarbij te ondersteunen. Is het misschien voor sommige eigenaren ook een reden om de aandacht voor het schip te laten verslappen? Omdat bijvoorbeeld het onderhoud te zwaar gaat vallen? Als je soms, ooit fraaie schepen met veel liefde onderhouden, in troosteloze toestand op de wal ziet staan, is dat een triest gezicht

Jan Eissens, Stamboekbeheerder
stamboek@ssrp.nl