Horizonvervuiling voor de industrie
8 juni 2020
Het idee van hernieuwbare energie is mij sympathiek, mede vanwege de mogelijkheid op energiegebied onafhankelijk(er) te worden. Zowel op particulier niveau als op grotere schaal. Energie uit de natuur winnen zonder het milieu en klimaat ernstig te belasten is bovendien urgent. Maar de wijze waarop dat gebeurt.....roept bij mij ook gemengde gevoelens op. Dat de windturbines die langs de westelijke Noordoostpolderdijk ('bij Urk') zijn geplaatst, bij helder weer ook in heel zuidelijk Friesland te zien zijn, daar hadden velen niet op gerekend. (De foto maakte ik bij het Rijsterbos in Gaasterland. De molens staan op een afstand van 10 - 15 kilometer.) Dat het prachtige, vlakke landschap daardoor ernstig aangetast wordt, maakt kantoormensen en stadjers niets uit, die zien het niet, maar voor de bewoners van het gebied en de liefhebbers van ruimte is het een ramp. Zeilers op het IJsselmeer hebben dit vaarwater in korte tijd zien veranderen in een industriegebied met beperkingen. De windturbines langs de NOP-dijk staan twee rijen dik in het water en nog een rij op land. Waar je voorheen vlak langs de dijk kon varen, moet je nu vijf kilometer uit de kust blijven en vaar je door de vaargeul van de beroepsvaart. En dit is nog maar het begin.
Langs de Afsluitdijk zijn eveneens windmolenparken gepland en waar je ook vaart, alleen bij slecht zicht zie je niet een horizon vol vervuiling. Er is slechts één troost. De eigen beleving is persoonlijk en wordt mede bepaald door de ervaring uit het verleden, toen het IJsselmeer nog geen industriegebied was. Jongere generaties weten niet beter dan dat het IJsselmeer een vaargebied is met windturbines aan de einder, zoals de oudere generatie accepteerde dat de Zuiderzee toen zij begon te zeilen, afgesloten was als IJsselmeer en gedeeltelijk werd ingepolderd, wat ook een soort aanslag op het landschap was. Voorstanders van windenergie zien zelfs helemaal geen horizonvervuiling, maar genieten van de moderne technische mogelijkheden om op milieuvriendelijke wijze elektriciteit op te wekken. Let wel, elektriciteit voor de industrie, want burgers hebben genoeg aan een slechts heel klein beetje daarvan, aan niet meer dan zo'n 20 procent van alle stroom die opgewekt wordt.
