Perspectieven

Direct na de oorlog, in de vijftiger jaren, was het verkeer nog niet zo gestroomlijnd als tegenwoordig. Terugkijkend was toen de menselijke maat nog vanzelfsprekend. Op de foto zijn vijf fietsende dagjesmensen aangekomen bij de Gelderse IJssel, bij Angerlo ten zuiden van Doesburg, in de Achterhoek. De veerman heeft net een man overgezet en bespreekt met de fietsers hoe naar de andere kant te komen. De jonge vrouw bij de boot heeft een herenfiets aan de hand, de verste man een damesfiets. Dat zal wel geen bijzondere betekenis hebben. Waar het mij om gaat, is de verandering van de wereld zodra je van de wal op een scheepje stapt. Vanaf de kant genieten mensen als oeverrecreant van het water met alles wat daar wel of niet gebeurt. Als automobilist zie je schepen traag door kanalen varen. Mooi, maar het schiet niet op. Maar één keer op een schip, of zoals op de foto op een veerbootje dat geroeid wordt naar de andere oever van een rivier, is alles anders. Vanaf het water kijk je met verbazing en ook wel met lichte ergernis naar de drukte van het verkeer op de wal, met al dat lawaai en gejaag. Daar hebben de fietsers in 1952 nog geen last van. Toen waren er nauwelijks auto's. Maar ook voor hun is de overstap van het land op het bootje een stap in een andere wereld. Niets staat er vast. Het bootje schommelt en beweegt op een voor fietsers merkwaardige manier.