Verdwaalde poon
1 november 2019
Tijdens de herfstvakantie in het noorden vinden de visserijdagen van Workum plaats, waarbij met originele, zeilende vissersschepen uit de Zuiderzeetijd op traditionele wijze, zeilende, zonder motorgebruik gevist wordt in het noordelijk deel van het IJsselmeer. Het ene jaar wordt er meer gevangen dan het andere. Vorig jaar bracht een Staverse jol een rode poon mee, die door Anja Grassmid werd vereeuwigd. Dat is voor het IJsselmeer een bijzondere gast, want die vis houdt helemaal niet van zoet water. Die was blijkbaar de weg kwijt en werd ook nog eens gevangen. Arme 'knorhaan', zoals deze vis ook wel wordt genoemd vanwege het knorrende geluid dat hij kan maken. Hij ziet er eerlijk gezegd ook niet heel tevreden uit.
Recentelijk zijn in de Nieuwe Afsluitdijk bij Den Oever en bij Kornwerderzand naast de bestaande spuisluizen migratierivieren aangelegd zodat trekvissen van de zoute Waddenzee door de dijk naar het zoete IJsselmeer kunnen trekken en omgekeerd. Die doorgang is bedoeld voor vissen als de zalm, de aal, de bot, de forel en zelfs de steur. Maar ook voor gewone gasten als de spiering en de stekelbaars. Die vissen willen in het voorjaar van zout naar zoet en ruiken bij de sluizen het zoete water. Daar verzamelen ze zich massaal. Dankzij de nieuwe doorgang kunnen ze het zoete water gemakkelijker en beter bereiken dan alleen door de keersluizen. Deze poon heeft zich blijkbaar laten verleiden ook eens een kijkje in het IJsselmeer te nemen, maar dat moet een vergissing zijn geweest. De vissen gebruiken bij de doorgang de natuurlijke getijdenbeweging en de nieuwe migratierivieren zijn zo ontworpen, dat ze aantrekkelijk zijn voor verschillende vissoorten die alle hun eigen favoriete migratiegedrag hebben. Die ene poon was tijdens de visserijdagen natuurlijk een bijzondere vangst, maar het is goed mogelijk, dat in de komende jaren veel vaker in het IJsselmeer bijzondere vissen worden aangetroffen, die sinds de afsluiting van de zee in 1932 niet meer in dit water voorkwamen.
