Vijftig
23 augustus 2017
Op dit moment is mijn Staverse jol precies 50 jaar. In 1967 kocht ik het schip in Stavoren als casco. Wel voorzien van tuig en motor, zodat er direct gevaren kon worden. In die tijd was deze jol een flink schip en ondanks het feit dat ik in 1975 de jol met een meter heb verlengd, geldt die op dit moment als een klein schip. Om me heen is op het water alles veel groter geworden. Hoewel dat niet te zien is, zit onder de milieuvriendelijke teer waarmee ik de romp behandel, heel moderne epoxycoatings, waardoor er van roest geen sprake is. De jol kan nog jaren vooruit, ze heet niet voor niets 'Volharding', zoals ook de werf heet waar ze is gebouwd. Die werf wordt volgend jaar honderd.
Om te voorkomen dat het zeilen met zo'n zwaar scheepje te inspannend wordt, heb ik het tuig aangepast met moderne middelen. Mensen die van tradities houden bij platbodems, veroordelen dat, maar voor mij is het heel eenvoudig. Ik ben er niet voor het schip. Het schip is er voor mij. En zo kan ik ook na vijftig jaren nog zeiltochten maken zonder extra bemanningsleden te moeten organiseren. Ik ga denk ik voor nog eens vijftig jaar!
