Jaarverslag 1971
De vloot van oud-Nederlandse schepen werd dit jaar opnieuw op verheugende wijze uitgebreid. Allereerst nam uiteraard het aantal nieuw gebouwde stalen schepen toe, maar ook enkele gerestaureerde prachtige houten schepen verschenen op het water. Niet ieder schip van deze aanwas meldde zich voor inschrijving in het Stamboek. Ten onrechte naar mijn mening, want al is dan ook niet elke eigenaar een organsatieman, toch is de medewerking van een ieder voor het werk van de Stichting nodig.
De medewerking van een ieder voor het werk van de Stichting is nodig
Dat werk bestaat uiteraard niet alleen uit het houden van zomer- en winterreünies, hoe gezellig en nuttig deze ook mogen zijn. Er worden daarnaast en daarenboven heel wat informaties verstrekt, adressen gegeven en medewerking verleend bij de aanschaf, de tuigage en de inrichting van ronde en platbodemschepen. Daarbij wordt er steeds op gehamerd, eindeloos op gehamerd, toch vooral de traditionele vormgeving van onze oude schepen in ere te houden. Het is tegenwoordig vooral de tijd van zeeschouwen en tjalken en helaas doet het uiterlijk daarvan je wel eens verzuchten:
alweer een tjalk verkracht
zij verbouwden haar tot yacht.
Om de instandhouding van waardevolle oude schepen, varende monumenten, krachtdadig te steunen, besloot de Stichting een Restauratiefonds in het leven te roepen.
