D.A. Molenaar (1875-1941), binnenvaartschipper

Kleinzoon Dirk Molenaar schrijft: "Opa is op de foto op een van de zolders van de houtloodsen (gemeentelijke monumenten) van de scheepswerf Boele te Bolnes bezig met het model van de andere twee foto's. Het model heeft wel iets weg van een Snauwschip, al is het daarvoor wel wat klein. Het model staat met diverse andere modellen in een statig pand van de scheepsbouwfamilie, in een afgesloten ruimte, en is wonderwel nog in een goede conditie."

Een paar modellen van de hand van D.A. Molenaar

Model van de schoener 'America' van de New York Yacht Club versloeg in 1851 de beste Engelse zeilschepen in een race rond het eiland Wight.
Model van de schoener 'America' van de New York Yacht Club versloeg in 1851 de beste Engelse zeilschepen in een race rond het eiland Wight.

De winnende club daagde vervolgens zeilers van over de hele wereld uit om de "America" te verslaan. Zo werd de bekendste zeilrace ter wereld geboren: The America's Cup.


Model van het botterjacht 'Brandaris' van voorzitter P.L. Lucassen, eerst secretaris en in 1919 voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Zeil en Roeivereniging

Kleinzoon Dirk Molenaar: In de genoemde documentatie staat het een en ander in over de oorsprong van het schip, met een enkele foto. De veelvoud aan info over de 'Brandaris' is overweldigend, maar dat heb ik niet verwerkt in mijn restauratieverslagen. Deze boekwerken gaan met de modellen naar een volgende generatie. Mijn grootvader maakte daar helaas niet veel werk van. Van de 'Brandaris' vond ik tijdens de restauratie in de kajuit van het model tot mijn verrassing enkele papieren mbt het model. Dat gold niet voor al zijn modellen. 


Model van een Hollandse boot


Model van de tjotter 'Vrouwe Anna Beatrijs' van de hand van kleinzoon Dirk Molenaar

Dirk Molenaar schrijft in 2019:

In de Spiegel de Zeilvaart kwam ik een voor mij aardig artikel tegen onder de kop “Stamboek” : Het verhaal achter de foto. In dit artikel wordt melding gemaakt van de tjotter “De Vrouwe Anna Beatrijs”. Ooit, lang geleden alweer heb ik van dit scheepje een model gebouwd op basis van het spanten- en zeilplan uit het boek van Mr.Dr.T.Huitema, vijfde druk, 1977. Ik denk dat het model dateert uit eind jaren ’80.
Als ik mij niet vergis, was dit het derde model dat ik vervaardigd heb. Een boeier en een Hollandse boot gingen voor. Zelf had ik nimmer een tjotter in het echt gezien, zodat veel details die niet op tekening staan onbekend bleven. Echter het totaalbeeld volgens het spantenplan was overduidelijk een tjotter. Internet met alle informatie zoals die er nu op te vinden is was vrijwel onbekend en al helemaal niet zo toegankelijk als vandaag de dag.
Op één van de foto’s (zwart-wit) is het model te zien met volledige tuigage. Deze foto is gemaakt kort na het gereedkomen van het model. Tijdens latere restauraties/aanpassingen van het model, waarop ik wat kleur en patina heb aangebracht werden de zeilen eraf gehaald en tot op vandaag niet terug geplaatst. Het was mij
uiteraard volstrekt onbekend hoe de kleurstelling destijds was. Ik heb mij derhalve beperkt tot wat min of meer gebruikelijke was. Ook heb ik op het model een berghout(tje) aangebracht omdat ik originele bouwwijze zonder berghout met inspringend boord op het spantenplan niet kon duiden en ik destijds geen idee had hoe zo’n constructie eruit zag. Inmiddels, vele modellen later, zou ik dit uiteraard anders gedaan hebben.


Vollenhovense schokker naar de beschrijving van Sopers door kleinzoon Dirk Molenaar

Dirk Molenaar schrijft in juni 2021:

Met belangstelling las ik uw artikel in de SdZ  “De schokker toen en nu” en meer in het bijzonder wat u schrijft over de Vollenhovense  schokker.  Lang geleden alweer bouwde ik een model van het schip dat beschreven wordt, volgens de plans van Sopers. In de SdZ van november 2005 (nr. 9) wordt op blz 55 onder de rubriek “Brieven van lezers”  kort op dit model ingegaan. Als ik me niet vergis was de aanleiding hiertoe een eerder artikel over mastverstagingen op platbodems. Er werd nogal eens een mast overboord gezeild (al dan niet met opzet), dit tot verdriet van assuradeuren. Die vonden er dus wat op: verstaging. Het model heeft deze ook, wat mi volstrekt overbodig is. Ik heb mij op dit punt laten leiden door het Rotterdamse model.
Wijlen de heer Jan Kooiman heeft naar aanleiding van dit artikel in de SdZ mij nog in een persoonlijke sympathieke brief zijn bevindingen gemeld. Bijgaand doe ik u nog een foto toekomen van het model, waar de mooie zeeg goed op is te zien.

Terug naar vorige pagina