Scheepvaart Museum Amsterdam
Het Scheepvaartmuseum is gevestigd in ’s Lands Zeemagazijn. Dit monumentale gebouw uit 1656 werd ontworpen door Daniel Stalpaert als pakhuis van de Admiraliteit van Amsterdam. Het Zeemagazijn werd gebouwd in de Gouden Eeuw, toen Amsterdam de grootste haven ter wereld was. De stad werd het ‘pakhuis van de wereld’ genoemd: alle denkbare goederen uit de hele wereld waren in Amsterdam te koop. Nu, ruim 350 jaar later, is het Zeemagazijn nog altijd een indrukwekkend gebouw met veel karakter. Het ademt geschiedenis. De perfecte locatie voor Het Scheepvaartmuseum, dat hier sinds 1973 is gevestigd.
In 1972 begon het Zeemagazijn aan een nieuw leven als ‘pakhuis’ voor topstukken van Het Scheepvaartmuseum. Het museum werd een Rijksmuseum, waardoor de financiële mogelijkheden aanzienlijk werden verruimd. Op 13 april 1973 werd het Scheepvaartmuseum officieel geopend door prinses Beatrix.
De bibliotheek van Het Scheepvaartmuseum heeft een van de belangrijkste maritiem-historische collecties ter wereld. De collectie telt 60.000 boeken, sommige meer dan 500 jaar oud. De boeken en tijdschriften van na 1850 uit de collectie kunt u inzien in onze leeszaal en studiezaal. Ze zijn niet te leen. De items van voor 1850 (de 'museale collectie') liggen in het depot.
Tijdschrift "Watersport" 1973 - Het Scheepvaartmuseum naar 's Lands Zeemagazijn
Het Nederlandsch Historisch Scheepvaart Museum gaat verhuizen! De "voorlopige behuizing" aan de Cornelis Schuytstraat te Amsterdam was allang veel te klein om al de bezittingen van de "Vereeniging Nederlandsch Historische Scheepvaart Museum", opgericht in 1922, te bergen. Het museum heeft nu dan eindelijk een goed onderkomen gevonden in 's Lands Zeemagazijn, dat in 1655 op het pas aan geplempte eiland Kattenburg verrees", zo vertelde ons de heer H. Hazelhoff Roelfzema, sinds vijf jaren directeur van het Scheepvaart Museum. Over de totstandkoming van de Vereniging en het Museum lezen we in: "Scheepvaart Museum naar 's Lands Zee magazijn" een uitgave van de "Vereeniging Neder lands Historisch Scheepvaart Museum" in haar vijftigste jaar van haar vaste expositie 1972.
Uit de jaren rond de eeuwwisseling stammen de eerste pogingen om te komen tot een nationaal scheepvaartmuseum van formaat, een instelling die door een doortastend aankoopbeleid een representatieve collectie m.b.t. de Nederandse scheepvaartgeschiedenis zou kunnen opbouwen. De bestaande overheidsmusea beschikten niet over de ruimte, de kennis of het budget om dit onderwerp de aandacht te geven die het volgens velen toekwam. Voortdurend ging juist in deze periode interessant materiaal voor ons land verloren door verkoop naar den vreemde en zelfs door verkommering binnen eigen grenzen. Wat zich nog in familiebezit bevond en vooral ook wat door enkele particuliere collectioneurs recentelijk was vergaard, kwam nu en dan voor het voetlicht tijdens exposities; b.v. in 1900 de Geschiedkundige Tentoonstelling van het Nederlandsche Zeewezen in Den Haag en in 1913 de Eerste Nederlandsche Tentoonstelling Op Scheepvaartgebied (Entos), te Amsterdam.
Beide evenementen gaven aanleiding tot pogingen het tijdelijk bijeengebrachte voorgoed bijeen te houden. De initiatiefnemers konden voor een dergelijk project bij de overheid echter geen belangstelling wekken. In 1916 volgde de oprichting van de Vereeniging Nederlandsch Historisch Scheepvaart Museum, die verschillende rederijen en werven wist te bewegen tot een forse eenmalige bijdrage om het museum van de grond te krijgen. In korte tijd was ruim een miljoen gulden bijeen gebracht, waarmee drie bekende particuliere verzamelingen, resp. de zeevaart, de binnenvaart en de kartografie betreffende, konden worden overgenomen. Deze onderdelen weerspiegelden reeds de brede opzet die de Vereeniging voor ogen stond. Niet alleen de geschiedenis van de Staat, de oorlogen en de zeeslagen dienden de aandacht te krijgen, doch het hele gebied van onze vroegere maritieme nijverheid en cultuur. Van de kustvisserij tot de overzeese handel, en van de scheepsbouw tot de stuurmanskunst.
„Ja, die „voorlopige behuizing" aan de Cornelis Schuytstraat", ging de heer Hazelhoff Roelfzema verder: Het gebouw was ontworpen om te worden getransformeerd tot drie woonhuizen zodra de verzameling zou zijn overgebracht naar het definitieve museum.
Tijdschrift Watersport 1973 - Het Scheepvaartmuseum naar 's Lands Zeemagazijn
Spiegel der Zeilvaart augustus-september 2016 - Michael Huijser nieuwe directeur Het Scheepvaartmuseum: `Behouden, informeren en verbinden'
Na een roerige periode is op 1 juli 2016 Michael Huijser aangetreden als directeur van Het Scheepvaartmuseum in Amsterdam. Reden om hem te vragen naar zijn plannen voor het museum. En waarom hij voor het museum een centrale rol ziet weggelegd als kenniscentrum voor eigenaren van varend erfgoed. Michael Huijser is geen onbekende in de maritieme wereld; we kennen hem nog als directeur van het Zuiderzeemuseum van 2009 tot 2011. Daarvoor was hij 15 jaar lang mede-eigenaar van een kunsthandel in Amsterdam en was hij artistiek directeur van Art Rotterdam. Na zijn relatief korte directeurschap van het Zuiderzeemuseum vertrok hij een aantal jaren naar het buitenland. In Abu Dhabi kreeg hij de vrije hand in het opzetten van een kunsthal. Terug in Nederland was hij van 2014 tot 2016 directeur van het Rembrandthuis in Amsterdam.
SdZ 2016 nr07 augustus-september - Michael Huijser nieuwe directeur Het Scheepvaartmuseum
Schepen in het Scheepvaart Museum in Amsterdam die in het Stamboek staan ingeschreven
Vereeniging Nederlandsch Historisch Scheepvaart Museum
De Vereeniging Nederlandsch Historisch Scheepvaart Museum is in 1916 opgericht en eigenaar van één van de meest vooraanstaande maritieme collecties ter wereld. De objecten zijn afkomstig van rederijen, verzamelaars en liefhebbers uit de maritieme en marinewereld. Sinds de verhuizing naar het Zeemagazijn in 1973 is de collectie in bruikleen gegeven aan de Staat. In 1995 is de Stichting Nederlands Scheepvaartmuseum opgericht, die namens de Staat het beheer verzorgt.