2021 nummer 10: Over de grens

Wat er allemaal ooit is vastgelegd ....
Tijdens verschillende reizen door Europa kwam ik op veel plekken Ronde en platbodemschepen tegen. Soms varend onder Nederlandse vlag, meestal echter varend met een andere natie vlag op het roer. In de schepenlijst staan een aantal schepen met buitenlandse eigenaren of eigenaren die in het buitenland wonen, van een aantal schepen weten we dat ze hun thuishaven in een ander land hebben. Soms worden we aan de hand van een plaquette vanuit het buitenland benaderd om informatie en soms worden we op die manier ineens informatie over één of meerdere schepen gewaar. Soms kom je schepen tegen die we zelfs niet kennen. Zo heb ik zelf in Engeland al eens een tjotter en een boeier kunnen traceren, weten we dat er ergens een botter lag die gesloopt is en dat een houten Vollenhovense bol er het einde heeft gevonden toen de vlammen haar te pakken kregen. 
Onze Ronde en Platbodemjachten gingen en gaan om allerlei verschillende redenen de grens over. 

Het volgende verhaal is van onze oud-voorzitter Koos van den Heuvel. Het afgelopen zeilseizoen voer het voor het vierde jaar op rij in een vaargebied waar maar weinigen van ons met hun eigen schip komen, de Baltische golf. Meer precies, de Finse en Zweedse wateren tussen Helsinki en Stockholm. Hij vertelde er wederom enthousiast over. Dit was voor mij de reden hem te vragen er een impressie voor Uit het Stamboek over te schrijven. De enige beperking die ik er bij gaf, was, dat ik vroeg alles op één kant van een A4tje te schrijven. Op deze plaats alvast dank voor dit verhaal.

Hierbij het verhaal van Koos van den Heuvel:

Lågskär (Åland)
Lågskär (Åland)

Opnieuw een Oostzee zeilherinnering

De afgelopen jaren is mijn Lemsteraak '’t Gauwe Haentje' (VA105) voor steeds langere periodes in de Oostzee gebleven. In de winter laat ik haar achter op een werf in Z-W Finland, die het schip zo langzamerhand goed kent. Er zijn een drietal factoren die mij ertoe gebracht hebben het vaargebied steeds meer daarheen te verleggen.    
Het weer is er mooier en stabieler. Het Baltic High zorgt voor rustig zomerweer dat wel drie maanden kan aanhouden met temperaturen voor de lucht tussen 20 en 30ᵒC en van water van 15 tot 24ᵒC, wat de mogelijkheid biedt elke dag naast je boot te zwemmen. Dan is het vaargebied voor mijn aak heel groot en mooi. Elk jaar maak ik er tochten door nieuwe gebieden met overal mooie baaitjes en haventjes. Veelal kun je beschut varen. Zelden moet je een langere oversteek maken en er is geen getij. Tenslotte is het vaargebied zo groot hetgeen betekent dat buiten de directe omgeving van Stockholm en Helsinki het voor een aak rustig varen is. Overal tref je eilandjes en baaitjes waar je kunt ankeren en haventjes om te provianderen. En je wordt geacht niet met je honden over het voordek van naastliggende boten te banjeren. De rust die ervan uitgaat is weldadig en de mensen zijn vriendelijk en hulpvaardig.

De zomer van 2021

De afgelopen zomer heb ik met veel vrienden in steeds wisselende samenstelling een prachtige tocht gemaakt door het zuidelijk deel van de Botnische Golf van ruwweg Hanko tot Vaasa in Finland, door de Kvarken naar Örnsköldsvik in Zweden en via Gävle naar de scheren van Stockholm om vervolgens door de Åland Archipel terug te keren naar Z-W Finland. Van eind mei tot juli is het nog erg rustig.

Autark

Je ziet buiten de havens een paar schepen per dag, terwijl alle havens met hun voorzieningen zich al klaar maken voor de zomer. Voor mij was het naast het mooie weer ook bijzonder gezellig met goede vrienden langere tijd bijeen en autark (zelfvoorzienend) te moeten zijn. Het verschil van beleving om alleen, met z’n tweeën of met een ”volle bak” te varen kwam als extra bewustwording naar voren. Daarin paste ook een fijne periode met mijn echtgenote, Martine.

Intense rust

Eén keer vergde de opvolging van een volgende aflossing van bemanning enkele geplande dagen. Een groot genoegen is het om kalm op een steigertje aan te lopen. Dan om met andere schipper(s), uitgebreide discussie en borrel in de kuip de lange zomeravonden voelen passeren in de traag ondergaande zon. Het was ook een bijzonder moment om weer eens alleen aan boord intense rust te beleven zowel door alle zeilen te hijsen en over het vlakke water ongestoord tussen de eilanden te schuiven als ook aan de rotsen en hekanker een hele dag van een boek en muziek met een goed glas wijn te genieten. Ik bleek gelukkig het grootzeil nog steeds alleen op ellebogenstoom te kunnen hijsen …….

De reddingsdienst op zee in Zweden

Toch ging niet alles op rolletjes. Bij heel licht weer op zee ten oosten van Sundsvall zetten wij de motor bij. Even later ruiken wij een zwavellucht. Zoeken waar dat vandaan kan komen. Plots valt de motor uit en kunnen wij die niet meer starten. Wij horen kortsluiting onder de kuip. Bij het openen van de luiken kookt de startbatterij! Hoofdschakelaar uit en zeilen weer op. Geen wind, dan maar de Sjöräddning van Sverige gebeld, binnen 45 minuten zijn we op sleep! En zo is er nog véél meer te vertellen over een schitterende zomer die on-and-off drie maanden heeft geduurd.

Koos van den Heuvel

Koos van den heuvel heeft al eerder een aantal ervaringen in de Baltic en Rusland met ons gedeeld

Als illustratie zitten er een aantal foto’s als bijlage bij dit verhaal. Dit verhaal en de foto’s vind ik uitnodigend en inspirerend. Toch iets om zelf ook nog eens te gaan doen?

In onze rubriek Er*Varingen:


 

Het Vlugschrift "Uit het Stamboek - Behoud(t) het goede" 
wordt samengesteld door Gerard ten Cate.


 

Alle vlugschriften "Behoud(t) het Goede" zijn in de SSRP-website verzameld in "Uit het Stamboek - Behoud(t) het goede" in onze verhalenbundel "Goed" Gebundeld.
Hierin bundelen we ons maandelijkse vlugschrift "Uit het Stamboek - Behou(d)t het Goede"; de verhaaltjes over maritieme zaken uit het dagelijks leven van Dirk Huizinga en onze Stamboekbijdrages in de Spiegel der Zeilvaart.

Terug naar vorige pagina