Fakenews
3 april 2018
Oude houten schepen kunnen, vooral als ze een wrak zijn, de fantasie prikkelen van de belangstellende toeschouwer. Wat is er met dat schip gebeurd, wie heeft ermee gevaren, hoe oud zou het zijn? Het schip zelf lijkt de vragen te kunnen beantwoorden, maar helaas blijft het bij zwijgen. Ik maakte drie jaren geleden een foto van het wrak van een Staverse jol die al jaren in Workum stond te wachten op een nieuwe eigenaar. Ik kende het schip uit de zestiger jaren. Het was een bekende jol die rond 1935 als jacht (met kajuit) gebouwd was in Gaastmeer. In 1954 had P. Boonstra het scheepje gekocht van Jhr. Cees van Eysinga en 15 jaren later zag de jol er nog prima uit. Maar dat is bedrieglijk. Dergelijke eiken schepen rotten van binnen weg, terwijl de buitenkant er nog goed uitziet.
In de jaren zeventig werd deze jol verkocht. De nieuwe eigenaar liet er een binnenboordmotor in zetten en verwijderde de kajuit, zodat het een voormalige vissersjol leek. De geplande restauratie liep echter uit op een fiasco. De jol stond jarenlang in een weiland bij Eemnes. Daar kon het wrak niet blijven en een nieuwe eigenaar nam het wrak voor niets over en bracht het naar Workum voor een restauratie. In het blad Tagrijn schreef hij een enthousiast verhaal hoe deze oude vissersjol weer in oude glorie zou worden hersteld. "We hopen gauw wat reacties uit Stavoren te krijgen betreffende het verleden." Die restauratie is echter nooit van de grond gekomen. Het nieuws over de jol kwam wel: het was de voormalige jachtjol 'Friso', die nooit voor de visserij is gebruikt, maar wel voor de recreatie. Weer jaren later is het wrak in 2016 bij scheepswerf De Hoop weggehaald. Het zal een functie krijgen in een recreatiepark om kinderen te laten fantaseren over....hoe het zover met een vissersschip kon komen.
