Loreley
5 december 2018
De Mittelrhein is beroemd vanwege de romantische doorsnijding van de Hunsrückbergen tussen Bingen en Boppard. De rivier is op dat traject bij schippers berucht vanwege de stroomversnelling bij Bingen, waar reeds in de 19e eeuw een gat in is gemaakt, het Binger Loch, om schepen dat hoogteverschil van 80 centimeter in de rivier te laten overwinnen. Maar ook vanwege de moeilijke doorvaart bij Kaub, das wilde Gefärt, en vanwege de onoverzichtelijke, woest stromende S-bocht vol rotsen en riffen tussen Oberwesel en Sankt Goar, onder meer bij de rots de Loreley. Die rots is in de 19e eeuw bezongen door romantische dichters als Heinrich Heine en zijn gedicht is op muziek gezet. Een aardig verhaal van een beeldschone jonkvrouw Loreley die de schippers afleidt met haar gezang terwijl ze haar gouden haren kamt. Odysseus liet zich vastbinden aan de mast om niet in de verleiding te komen de lokroep van de sirenen te volgen. Aan schippers op de Rijn was dat advies blijkbaar niet besteed. Die keken niet naar de gevaarlijke riffen in de stroom, maar omhoog naar de schone Loreley.
Dat wordt vervolgens de ondergang van schip en schipper. "Die Wellen verschlingen am Ende Schiffer und Kahn" en dat heeft met haar zingen die Loreley gedaan. Dat zij nog steeds een 'femme fatale' voor passerende schippers is, werd bewezen in 2011, toen een moderne Nederlandse tanker precies naast het beeldje van Loreley beneden aan de rots, omsloeg en op de bakboordszijde ging liggen. Met moeite kon voorkomen worden dat het schip weggleed in de diepte. De Rijn is er smal en dus diep. Alle scheepvaart werd ter plaatse stilgelegd en pas na twee weken was het schip gelicht. Voor de kwaliteit van de tanker spreekt, dat er geen lekkage was. Er is door die actie geen milieuramp ontstaan. Het voorval geeft wel aan dat ook tegenwoordig met de moderne schepen de vaart langs de Loreley nog niet zonder risico is. Niet alleen vanwege tegenliggers bij onoverzichtelijke bochten, maar ook vanwege sterke onderstromen in de rivier.
