Deining

Toon Neijman, jarenlang eigenaar van een Kok zeeschouw, gaf zijn baan op en ging zich bezighouden met zijn hobby: het bouwen van schepen. Hij gaf Martijn van Schaik van Seahorse Yacht Design uit Purmerend opdracht voor het ontwerpen van een 10,50 m zeeschouw in vissermanuitvoering en liet het eerste casco bij SRF in Harlingen bouwen en bouwde het met hulp van anderen af in Heerenveen. Trouwe Spiegellezers hebben in de advertentiecampagne al de ontwikkeling van casco naar zeilend schip kunnen volgen. Velen namen tijdens de Beurs Klassieke Schepen al enkele malen een kijkje aan boord. De Pieperrace was de eerste wedstrijd waaraan met succes werd deelgenomen en de HT-race was met een supersnelle tijd een overrompelend succes. We zeilden met de Deining zelf korte tijd over het Wad en volgden het schip in de HT-race.

Je moet over veel lef en doorzettingsvermogen beschikken om in een tijd dat er voornamelijk Lemsteraken worden gebouwd, toch te kiezen voor een Zeeschouw. Toon Neijman's idee was om een goed zeilend en snel schip te presenteren, dat ook nog eenvoudig kan worden gehouden, zodat de prijs aantrekkelijk blijft. Bovendien wilde hij laten zien dat een zeeschouw goed zeilend en snel kan zijn. Hij is daar helemaal in geslaagd, al zal een schipper met kleine kinderen wellicht kiezen voor een wat kortere mast en een wat kleiner tuig. Bij volgende schepen wordt e.e.a. verbeterd middels een drieschijfsblok en gelagerde schijven en kleine aanpassingen in het zeilplan.
Er is door Martijn van Schaik zeer veel gerekend om de vorm van het onderwaterschip zo te ontwerpen dat er een snel en zeewaardig schip op het water zou komen. Daarom hebben we zijn vergelijking tussen Zeeschouwen en Lemsteraken in dit artikel opgenomen. In de afmetingen van 10,50 x 3,85 x 0,85 m is er, vooral in voorschip en kuip veel ruimte beschikbaar. In het voorschip zien we een ruime tweepersoonskooi, een uitschuifbare langsbank, en een bank er tegenover, een toilet en een kombuis. Ruime stahoogte is verkregen onder twee in het dek gemaakte luiken boven kombuis en doorgang en een centrale koekoek tussen de banken. Onder de luiken/koekoek is de stahoogte 1,90 m, verder is de hoogte dusdanig dat je je overal goed kan verplaatsen. De betimmering is eenvoudig maar sfeervol en praktisch, precies zoals het op een ruig scheepje als dit hoort.

Discussie over de Criteria voor de Zeeschouwen sinds 2004

De zeeschouw 'Deining' is in 2004 in niet toegelaten tot het Stamboek. De aanvullende criteria voor (zee)schouwen waren toen nog relatief nieuw en er waren nog geen schepen naar deze aanvullende criteria gebouwd. Het Watersportverbond hanteerde en hanteert nog steeds een LWL definitie, die voor schepen met een spiegel, zoals een zeeschouw, afwijkend is van de andere schepen. De Criterium Commissie hanteerde tot nu toe echter een ander LWL definitie (voor schepen met een spiegel) dan het Watersportverbond. Maar deze Criteria waren niet duidelijk genoeg omschreven, de toelatingsprocedure duurde veel te lang en de bouw van deze zeeschouw was daarom al gestart. De grootste breedte ligt 1 spant achter de mast en dat was voor de Criterium Commissie toch aanleiding om het schip af te wijzen. Op basis van deze afwijzing heeft ontwerper Martijn van Schaik de tekeningen aangepast en zijn volgende Deining-schouwen gewoon in het Stamboek toegelaten.
De discussie over de criteria voor Zeeschouwen is na 2004 meerdere keren gevoerd. Dat heeft er toe geleid dat er (eindelijk) in 2015 een groep deskundigen is gevormd, om deze discussie definitief uit de wereld te helpen. Echter hadden de mensen, die de Criterium Commissie daarvoor had gevraagd mee te denken en kijken, meer tijd nodig dan gedacht.
Maar de uitkomst is, dat de KNWV meetwijze en waterlijnbepaling voortaan ook door de SSRP-Criteria zal worden aangehouden. De Deining-schouwen vallen daarmee binnen de Criteria, die we als SSRP hebben. De gewijzigde criteria-bepaling is intussen in deze Criteria opgenomen. De zeeschouw 'Deining' is in 2019 toch toegelaten tot het Stamboek en heeft plaquettenummer 2302 gekregen.