Goudarkje
Niet actief
Dit schip heeft een plaquette van de SSRP aan boord van een eerdere inschrijving, maar staat nu "geregistreerd" in Categorie X in het Stamboek en wordt dus gekenmerkt als 'Inactief'. Schip en eigenaar zijn op dit moment NIET "actief" aangesloten bij de SSRP als Behoudsorganisatie. De huidige eigenaar is (nog) niet in onze administratie opgenomen. Deelname aan Evenementen waarbij de eis wordt gesteld, dat het schip en de eigenaar zijn aangesloten bij dezelfde Behoudsorganisatie als onderdeel van de FVEN, is vanuit de SSRP daarom NIET mogelijk.
Dit betekent dat het schip nog onderdeel is van de Aanmeldingsprocedure (her-inschrijving) of, en dat geldt voor de meeste schepen, de eigenaar heeft het schip niet her-aangemeld en betaalt dus ook geen jaarlijkse bijdrage aan de SSRP voor Inschrijving in het Stamboek. Eventueel vermelde gegevens van schip en oud-eigenaren dateren meestal uit de periode van eerdere 'actieve' Inschrijvingen en zijn waarschijnlijk niet volledig en mogelijk niet correct. Voor dit schip kan, omdat het niet aantoonbaar voldoet aan de Criteria van de SSRP, geen Meetbrief door de KNWV worden afgegeven.
Vanwege de doelstelling van de SSRP om alle historie van de in het Stamboek opgenomen schepen vast te leggen, worden in de Schepenlijst wel de in het stamboekarchief beschikbare gegevens van dit ooit geregistreerde schip en summiere gegevens van de (oud-)eigenaren getoond.
Heeft u informatie over dit schip of bent u eigenaar en wilt u het graag weer 'activeren'? Laat het ons weten!
Berend de Jong was in 1970 de zestig al ruim gepasseerd toen hij de tjotter 'Lytse Folle' voor Jaap Rouwé uit Grouw bouwde. Twee jaar eerder was Pier Piersma bij hem in de leer gekomen. Het was dat die jongen van de Jeugdherberg kwam en handig was met boten. Na een paar weken gaf Berend te kennen dat het met deze jongen wel goed zou komen. Berend de Jong bouwde zijn laatste tjotter in 1972, maar hij presteerde het nog om drie wildschieters te bouwen in 1980. Zesenzeventig was hij toen. Dat waren ook zijn laatste schepen. Hij was de laatste werfbaas van drie generaties De Jong. De eerste, Joucke Fetzes is acht generaties terug.
De 'Goudarkje' is in 1966 gebouwd.
De tjotter is in oktober 2024 te koop gezet op Marktplaats en in november 2024 verkocht naar Nederland.
Eigenschappen
| Plaquette nummer: | 1851 | Zeil nummer: | |
|---|---|---|---|
| Categorie: | X | Tekening nummer: | |
| Type: | Tjotter |
Bouw
| Bouwjaar: | 1966 | Ontwerper: | B. de Jong |
|---|---|---|---|
| Werf: | B. de Jong | Werf plaats: | Heeg |
| Motor: | Buitenboord | Motor type: | |
| Materiaal romp: | Eikenhout | Materiaal kajuit: | |
| Materiaal zeil: | Dacron | ||
| Onderwaterschip: | Kiel: |
Afmetingen
| Lengte stevens: | 4,30 m | Breedte berghout: | 1,60 m |
|---|---|---|---|
| Diepgang: | 0,20 m | Masthoogte water: | 4,55 m |
| Oppervlakte grootzeil: | 5,00 m2 | Oppervlakte fok: | 2,30 m2 |
| Oppervlakte botterfok: | 0,00 m2 | Oppervlakte kluiver: | 0,00 m2 |
| Oppervlakte totaal: | 7,30 m2 | Oppervlakte overig: | 0,00 m2 |
Tot nu toe bekende eigenaren en namen van het schip
| 1995 – onbekend | H. van der Meulen, Heerenveen ( Goudarkje) |
|---|---|
| onbekend – onbekend | P. van Wieren, Zeist ( Goudarkje) |
| onbekend – onbekend | P. Vellinga, Den Haag ( Goudarkje) |
| 1999 – 2002 | J.F. Feenstra, Zaandam ( Goudarkje) |
| 2002 – onbekend | H.F. Mahieu, Bussum ( Goudarkje) |
| 2018 – 2021 | ( Goudarkje) |
| 2021 – (Eigenaar - Tjotter 'Goudarkje' niet "actief" in de Schepenlijst) | Henning Rüpke, Bremen (D) ( Goudarkje) |
Geschiedenis
1999
1999
1999: Foto's tjotter 'Goudarkje'
2022
8 oktober 2022
8 oktober 2022: E-mail van eigenaar Henning Rüpke in Bremen
Beste Stichting Stamboek-team,
Ik heb informatie over de Tjotter 'Goudarkje', die ik graag met jullie wil delen.
Vorig jaar kocht ik 'Goudarkje' en heb ik er flink mee gevaren. Ze is in goede staat en compleet. Dit jaar is het me echter niet gelukt om haar in het water te krijgen. Ook de plaats waar ik woon, Bremen in Noord-Duitsland, is niet ideaal om haar te bevaren, omdat we te weinig meren hebben en de rivier de Weser te druk is met commerciële schepen en snelle motorboten.
Reden om contact met u op te nemen is dat ik erover nadenk om de boot over te dragen aan een nieuwe eigenaar, die voor haar zorgt. Aangezien de boot Nederlands is en ik het als maritiem erfgoed zie, zou ik het alleen aan iemand in Nederland doorgeven. Misschien kun je helpen of contact opnemen? Ik zat er al aan te denken om contact op te nemen met de Tjottervloot in Heeg.
Alvast bedankt en een fijne dag!
Henning Rüpke, Bremen (Dld)
2023
9 augustus 2023
9 augustus 2023: E-mail van oud-eigenaar Henk van der Meulen uit Heerenveen
We hebben het 'Goudarkje'- een klein tjottertje, in Friesland een “wyldsjitter” genoemd - zo rond 1995 gekocht van een particulier in Eemnes. Ik zag direct dat de zwaarden niet de juiste maat hadden. De verkoper bevestigde dat. Na een winterstalling waren ze onvindbaar en had hij nieuwe laten maken. Gelukkig waren ze later ‘boven water’ gekomen en er weer bij. Verder gaf hij de tip om regelmatig een water in de boot op de trailer te gooien om uitdroging te voorkomen. Het bootje had geen inhouten maar een dubbele bodem haaks op elkaar. Dit deed bij mij alarmbellen rinkelen, maar toch ging de koop door. (Mijn ooms werkten altijd met enkele bodem en ”ynhouten “).
Ik bracht het bootje naar Piersma in Heeg met het verzoek tot inspectie. Toen ik na verloop van tijd informeerde, bleek hij al bijna klaar te zijn met de vervangingen! Vijf duizend gulden. Hij vertelde dat het tjottertje zijn eerste werkstuk was gemaakt bij De Jong in Heeg en gemaakt voor een tandarts. Deze zou het Tjottertje hebben betaald met afval van gouden tanden: mooi verhaal. Een bevriende relatie van de verkoper had een cursus goudbewerking gedaan en het ijzerwerk gratis verguld.
Na reparatie hebben we alle lakwerk verwijderd en is het Tjottertje een plaatje geworden. Via de Spiegel der Zeilvaart verkocht naar het midden van het land.
Mvg Henk v.d. Meulen, Heerenveen