HI3

Dirk en Jellie Blom zijn weg van de Lemsteraak. Ze varen ermee, organiseren mooie tochten en verkopen de schepen, zowel oud als nieuw. De nieuwe aken worden gebouwd op de werf van Dirks familie (zo’n twee per jaar). 
Er zijn dingen die je eens in je leven gedaan moet hebben en droogvallen op de Waddenzee is er één van. Het is dé manier om deze unieke Nederlandse natuur (Werelderfgoed!) in al haar grillige schoonheid te beleven. De redactie van Buitenleven ging de zee op met de Lemsteraak HI8 en stapte bij het Franse Gaatje uit de boot. Over kokkels rapen, barbecueën op de zeebodem en een spontane zeehondenshow.

​​​​​​​Vandaag monsteren we bij de Lorentzsluizen in Kornwerderzand aan op de HI8 (Hindeloopen 8), de Lemsteraak van Dirk en Jellie Blom. Onwennig klauteren we over een andere boot heen, de tassen boven ons hoofd.De planning van de tocht had nogal wat voeten in de aarde. Prik maar eens een dag waarop iedereen kan, waarop het ’s middags laag water is, niet te hard waait en niet regent... Maar vandaag komt al het goede samen. “Rond half vier vallen we droog en twee uur later zijn we weer los om terug te varen”, vertelt Dirk en hij stuurt zijn schip de sluis in. Minuten later kiezen we het ruime sop van de Waddenzee.
Rechts voor de haven van Harlingen zien we een hoop schepen, maar waar wij varen is het stil. “Dat komt omdat je met een platbodem de vaargeul niet nodig hebt”, vertelt Jellie. “Met hoogwater kunnen wij overal heen.” Ze gooit de aak in de wind en Dirk draait het hijswiel tot het grootzeil klappert. Dirk en Jellie hebben dit schip nu acht jaar, maar het nummer HI8 is een erfstuk. Dat stamt nog van de aak van Dirks grootvader die viste op IJsselmeer en Waddenzee. Dit schip is een racemonster in schaapskleren. Het uiterlijk van een klassieke Lemsteraak, maar supersnel en gestroomlijnd volgens de laatste technieken.