Nea

Zeeschouw Nea – een Nijmeegse platbodem met een bijzonder verhaal

Soms moet een schip een heel rondje Nederland maken om uiteindelijk weer terug te keren naar haar oorsprong. Zo ook Nea (oorspronkelijke naam De Impelaar), een zeeschouw die eind jaren ’80 in Nijmegen werd gebouwd door Cees Peek – een conciërge met gouden handen, maar zonder enige ervaring in de scheepsbouw.
Cees raakte gefascineerd door het model van de zeeschouw toen hij iemand ontmoette die er een bezat. Hij vond het zó’n prachtig schip dat hij besloot: ‘Ik ga er zelf een bouwen.’
Cees had nog nooit gevaren, laat staan gezeild. Tijdens een familiereünie in 1986 of 1987 liet hij zijn familie trots een houten frame zien. Hij liet hen raden wat het was en riep toen: “Dit is de helft van mijn zeeschouw!”

Scheepswerf in de tuin

Cees werkte als conciërge op het Elshof College in Nijmegen(nu Kandinsky College) en woonde direct naast de school. In zijn achtertuin bouwde hij, afgeschermd met een hoge schutting tegen pottenkijkers, een geïmproviseerde scheepswerf. Met de werkplaats van de school binnen handbereik had hij alles wat hij nodig had om zijn droom waar te maken.
Hij werkte met een (vermoedelijk Huitema-)tekening voor de romp, maar ontwierp en timmerde de rest geheel naar eigen inzicht. Hoewel hij zichzelf vijf jaar gaf voor het project, was de schouw binnen twee jaar gereed. In mei 1990 werd ze te water gelaten in het Maas-Waalkanaal. Haar eerste thuishaven werd Cuijk, aan de Kraaijenbergse Plassen.

​De Impelaar, een familienaam

De originele scheepsnaam was De Impelaar, een eerbetoon aan Cees’ moeder en de familietraditie van de familie Van Impelen, waarin jaarlijks iemand werd aangewezen als de Impelaar: het aanspreekpunt voor alles wat de familie betrof.

Het Impeltje
Na de voltooiing bouwde Cees ook nog een houten bijbootje: Het Impeltje. Een miniatuurversie van een schouw. Helaas werd dit bootje al in het eerste jaar gestolen in de Biesbosch. 
Na ongeveer acht jaar verkochten Cees en zijn gezin De Impelaar. Het schip verdween uit beeld en voer jarenlang onder andere eigenaren door heel Nederland – onder andere in Friesland.

Inge Loeffen schrijft: Teruggevonden en in ere hersteld

Ruim dertig jaar later kwam het schip in mijn handen. Na een speurtocht van vier jaar kwam ik steeds dichter bij het ontrafelen van haar oorsprong. Ik kocht haar in Aalsmeer. Ze verhuisde naar Amsterdam, toen naar Harlingen en uiteindelijk raakte het spoor dood in Warns. Gelukkig vond ik via mijn Instagramaccount steeds meer aanwijzingen en werd er een serieuze zoekactie op touw gezet. De doorbraak kwam toen ik op een oud douanedocument een bouwnummer zag staan: 6535NB 13. Het bleek geen serienummer, maar een postcode met huisnummer - in Nijmegen, pal naast het Kandinsky College. In de romp stond gelast: ‘C.Peek mei 1990.’ Via sociale media vond ik de dochters van Cees en zijn broer Frans. Ze kwamen samen op bezoek, brachten oude fotoalbums mee, vertelden verhalen en stapten na 30 jaar weer aan boord.

Restauratie en toekomst
Nea ondergaat op dit moment een grondige refit. Dat was hard nodig - na jaren van achterstallig onderhoud wordt ze stap voor stap teruggebracht in haar oorspronkelijke glorie. Ze ging bijna terug naar casco. Inmiddels is alles ontroest, geconserveerd en ben ik binnen bezig met de final touches. Er ligt nog een flinke to-do-lijst, maar met elk weekend werk groeit ze verder naar de staat waarin ze hoort te zijn. En dan: zeilen!
Het grappige aan dit hele verhaal? Ik woon op een kwartier van Nijmegen. Nea heeft door heel Nederland gevaren – behalve in Zeeland – maar dat ze zó dichtbij gebouwd is, had ik nooit gedacht. Gek hoe dingen soms lopen.

Wil je de voortgang volgen? Dat kan via mijn Instagramaccount: @zeeschouw_nea