Uit het Stamboek - Behou(d)t het Goede - 2025 nummer 6
31 juli 2025
De belangstelling voor het Traditioneel Nederlandse jacht levend houden
Wat er allemaal ooit is vastgelegd ....
In 2011 ben ik na een verzoek van de toenmalige penningmeester Olaf Loeber begonnen met het samenstellen van dit maandelijkse vlugschrift "Uit het Stamboek". Meestal is er wel een onderwerp of een foto die aanleiding is voor een verhaaltje. Soms is het oppervlakkig, soms is het uitgebreider. Soms is het een complete weergave van een onderwerp dat ik dieper uitgespit heb.
Dat we het tweede weekend in Augustus ons 70-jarig jubileum vieren zal u bekend zijn. Een Lustrum. Maar, weet u nog wanneer u zich voor het eerst bewust werd van de Stichting Stamboek Ronde en Platbodemjachten? Wat was voor u de reden om met een Rond- of Platbodem te gaan varen?
Ik kan slechts mijn verhaal beschrijven
Een poging. Voor mij begint dat ongeveer in 1970. Met mijn ouders en broer groeide ik op in een gezin waar altijd een zeilboot als een soort toegevoegde waarde was. Toen mijn broer en ik opgroeiden voer mijn vader eerst met een kleine Regina, later een Regina II. Schepen gebouwd door jachtwerf Valk in Franeker. Scherpe zeilscheepjes dus. De eerste was zeven meter lang. De andere 9 meter.
Waarom weet ik niet, maar ik vond toen met name kleine schouwtjes leuk. Die van Brandsma vond ik het mooist. Het heeft niet eens heel lang geduurd dat ik er een kreeg. Daarmee was ik in de familie een beetje een afvallige. Immers een schouwtje was geen scherpe zeilboot en wedstrijden werden er bij ons op het meer niet voor georganiseerd. Neemt niet weg dat ik er wel altijd mee op het water te vinden was.
Echter, er ging nog iets aan vooraf
Bij de jachthaven waar wij met de boten lagen waren veel leeftijdgenoten en een ervan mocht met de punter van zijn ouders varen. Het werd door de jonge schipper altijd alleen met een buitenboordmotor gevaren en de voltallige jeugd uit de jachthaven voer dan mee. Je zou het het toenmalige equivalent van de tegenwoordige rubberboten met buitenboordmotor kunnen noemen. Ergens in mijn herinnering is nog opgeslagen dat we er zelfs eens een ree uit het meer gehaald hebben. Het dier was totaal uitgeput en we konden het zo aan boord tillen. Dat we het beest aan wal gebracht hebben zal duidelijk zijn.
De ouders van de jeugdige punterschipper hadden een omgebouwde visaak en aan boord hadden zij een kleine bibliotheek. Een van de boeken die daar in stond was het boek Ronde en Platbodemjachten geschreven door de heer Huitema. Ik zal toen ongeveer tien jaar geweest zijn. Maar juist dat boek heb ik daar heel vaak aan boord bekeken. Later, rond een jaar of veertien, heb ik dat boek tijdens een vakantie in Heeg gekocht van mijn verzamelde zakgeld. Dat is volgens mij het moment dat ik me voor het eerst bewust werd van het bestaan van de Stichting Stamboek Ronde en Platbodemjachten.
Dat we een jaar later louter toevallig in Heeg bij de Regionale Friese Regionale Reünie verzeild raakten, bevestigde slechts mijn interesse voor het Ronde en Platbodemjacht. Mijn belangstelling is nooit verdwenen. Waarom, ik weet het niet. Wel weet ik dat ik het nog altijd een uitdaging vind om een platboden te laten zeilen. Daar waar een scherpe zeilboot uit zichzelf zeilt, daar moet een platbodem gezeild worden. Misschien vind ik dat tegendraadse juist aantrekkelijk.
Wat heeft het hebben van een platbodem mij niet allemaal gebracht
Ik heb leren vergulden, gewoon omdat ik ook een vergulde vlaggenstokknop wilde. Ik heb hout leren branden omdat ik zelf een gang in mijn boot wilde vervangen. Ik heb passend bij mijn technische opleiding schepen opgemeten en getekend. Omdat ik informatie over schepen wilde vastleggen ben ik gaan fotograferen en nog weer later ben ik mijn kennis op gaan schrijven. Ik heb mensen ontmoet waar ik inmiddels al vijftig jaar mee bevriend ben.
Op dit punt kom ik weer terug bij de Stichting Stamboek Ronde en Platbodemjachten. Ik heb me vooral in één doelstelling van de SSRP kunnen vinden: De belangstelling voor het traditioneel Nederlandse jacht levend houden. De website van de SSRP is hier in 2025 het platform voor. Ook uw verhaal uw foto’s en uw kennis over platbodemschepen kunt u er op kwijt.
Dat er over vijf jaar weer een SSRP-jubileum gevierd zal gaan worden lijkt me duidelijk. Zonder iets te weten over dat aanstaande lustrum, (ik kan wel in de bekende glazen bol kijken maar zie dan niets), is het misschien een leuke gedachte om daarop vooruitlopend uw herinneringen over de eerste kennismaking met de Stichting Stamboek Ronde en Platbodemjachten toe te vertrouwen aan het papier. De SSRP doet daar natuurlijk iets mee!
Het Vlugschrift "Uit het Stamboek - Behoud(t) het goede"
wordt samengesteld door Gerard ten Cate.
Alle vlugschriften "Behoud(t) het Goede" zijn in de SSRP-website verzameld in "Uit het Stamboek - Behoud(t) het goede" in onze verhalenbundel "Goed" Gebundeld.
Hierin bundelen we ons maandelijkse vlugschrift "Uit het Stamboek - Behou(d)t het Goede"; de verhaaltjes over maritieme zaken uit het dagelijks leven van Dirk Huizinga en onze Stamboekbijdrages in de Spiegel der Zeilvaart.