Annie Lavinia

Dit schip heeft een plaquette van de SSRP aan boord van een eerdere inschrijving, maar staat nu "geregistreerd" in Categorie X in het Stamboek en wordt dus gekenmerkt als 'Inactief'. Schip en eigenaar zijn op dit moment NIET "actief" aangesloten bij de SSRP als Behoudsorganisatie. De huidige eigenaar is (nog) niet in onze administratie opgenomen. Deelname aan Evenementen waarbij de eis wordt gesteld, dat het schip en de eigenaar zijn aangesloten bij dezelfde Behoudsorganisatie als onderdeel van de FVEN, is vanuit de SSRP daarom NIET mogelijk.
Dit betekent dat het schip nog onderdeel is van de Aanmeldingsprocedure (her-inschrijving) of, en dat geldt voor de meeste schepen, de eigenaar heeft het schip niet her-aangemeld en betaalt dus ook geen jaarlijkse bijdrage aan de SSRP voor Inschrijving in het Stamboek. Eventueel vermelde gegevens van schip en oud-eigenaren dateren meestal uit de periode van eerdere 'actieve' Inschrijvingen en zijn waarschijnlijk niet volledig en mogelijk niet correct. Voor dit schip kan, omdat het niet aantoonbaar voldoet aan de Criteria van de SSRP, geen Meetbrief door de KNWV worden afgegeven.
Vanwege de doelstelling van de SSRP om alle historie van de in het Stamboek opgenomen schepen vast te leggen, worden in de Schepenlijst wel de in het stamboekarchief beschikbare gegevens van dit ooit geregistreerde schip en summiere gegevens van de (oud-)eigenaren getoond.
Heeft u informatie over dit schip of bent u eigenaar en wilt u het graag weer 'activeren'? Laat het ons weten!
Dirk Huizinga schrijft in zijn boek "Lemsteraken voor de recreatie":
In het blad ‘De Watersport’ werd in 1928 het Lemsterjacht Annie Lavinia zeer positief beoordeeld. Opmerkelijk is daarbij dat dit schip op dat moment een Lemsteraakjacht wordt genoemd, in navolging van Van Kampen en Kersken (1927) die dergelijke boeieraken ook als Lemsteraak betitelen, in een tijd dat dergelijke schepen ook nog gewoon boeier werden genoemd. Overigens heeft het blad het verder niet over een Lemsteraak, maar over een ‘boeier’.
De Watersport’ besteedt vooral aandacht aan de inrichting van het schip. Onder de voorplecht het schippersverblijf voor de schipper met zijn knecht, die via het luik op het voordek toegang hebben tot hun verblijf. Onder het roefdek bevinden zich de ruimtes voor de eigenaar en zijn eventuele gasten. Geheel achter is de kuip van 2.50 meter lengte. ‘Zoals over het algemeen bij boeierjachten, zijn ook hier in de stuurkuip rondlopende banken aangebracht, die geheel in teakhout zijn uitgevoerd’.

Onder de kuipvloer bevindt zich een 24 pk. benzine ‘hulpmotor’ om het schip bij windstilte thuis te brengen. Het jacht is getuigd met ‘een prima boeiertuig, waarvan fok en grootzeil tezamen een oppervlakte van 127m2 hebben.’
De 'Annie Lavinia' werd in 1933 verkocht naar België, waar ze diverse eigenaren heeft gehad. In 1958 werd de aak in De Waterkampioen te koop aangeboden en waarschijnlijk verkocht naar Zweden. In 1978 dook het schip weer op. In Bremen liet de Duitser Von der Thüsen het ijzerwerk van het schip restaureren en vier jaren later werd er een nieuwe kajuit op geplaatst en het houtwerk vervangen. In 1989 lag de aak, nu met de naam 'Sindbad', in Kiel aan de Oostzee. In 1990 koopt Erik Pluimers de aak en brengt het schip weer naar Nederland, laat de aak restaureren en geeft het schip een ligplaats in Rotterdam.

Eigenschappen
Plaquette nummer: | 1665 | Zeil nummer: | VA37 |
---|---|---|---|
Categorie: | X | Tekening nummer: | |
Type: | Lemsteraak |
Bouw
Bouwjaar: | 1920 | Ontwerper: | H. Kersken sr. |
---|---|---|---|
Werf: | H.A. Akerboom | Werf plaats: | Boskoop |
Motor: | Inbouw | Motor type: | |
Materiaal romp: | Staal | Materiaal kajuit: | Staal |
Materiaal zeil: | Dacron | ||
Onderwaterschip: | Kiel: |
Afmetingen
Lengte stevens: | 15,00 m | Breedte berghout: | 4,50 m |
---|---|---|---|
Diepgang: | 1,10 m | Masthoogte water: | 18,00 m |
Oppervlakte grootzeil: | 74,50 m2 | Oppervlakte fok: | 33,90 m2 |
Oppervlakte botterfok: | 0,00 m2 | Oppervlakte kluiver: | 26,20 m2 |
Oppervlakte totaal: | 134,60 m2 | Oppervlakte overig: | 0,00 m2 |
Register Varend Erfgoed Nederland
Registratie nummer: | 1541 | Registratie datum: | 17-03-2022 |
---|---|---|---|
Geregistreerd als: | Varend Monument® |
Tot nu toe bekende eigenaren en namen van het schip
1920 – 1933 | F.W.H. van Beuningen, Rotterdam ( Annie Lavinia) |
---|---|
1933 – onbekend | Dhr. Vlaming, Yerseke ( Vaganda) |
onbekend – onbekend | Chr. Nieloon, Antwerpen ( Zonnekind) |
1981 – 1992 | Rolf von der Thüsen, Bremen ( Sindbad) |
1992 – 2000 | E. Pluimers, Maasland ( Sindbad) |
2000 – 2006 | H. Bos, Kortenhoef ( Annie Lavinia) |
2006 – 2025 | TVM verzekeringen, Hoogeveen ( Annie Lavinia) |
2025 – (Eigenaar - Lemsteraak 'Annie Lavinia' niet "actief" in het Stamboek) | F. van der Werf, Grouw ( Annie Lavinia) |
Geschiedenis
1922
1922
1922: De Watersport: Het Lemsteryacht 'Annie Lavinia'


1925
1925
1925: De 'Annie Lavinia' in het Nederlandsch Jachtregister 1924-1925

Bovenstaande pagina is onderdeel van het Nederlandsch Jachtregister 1924-1925, een uitgave van A.N.W.B. Toeristenbond voor Nederland in 1925.
1955
1955
1955: De Lemsteraak 'Annie Lavinia' in het Stamboekarchief

1990
november 1990
november 1990: 1665 Geschiedenis van het Lemsteraakjacht 'Anna Lavina' door Jan Brilleman






1991
augustus 1991
augustus 1991: SdZ augustus-september 1991 nr07 - Lemsteraakjacht 'Annie Lavinia'

Het zal ongeveer een jaar geleden zijn dat ik in een Duits watersporttijdschrift een advertentie las van een Lemsteraakjacht, bouwjaar 1919/1920 stond erbij. Door middel van Bernd Alm, beeldhouwer en restaurateur van een Ewer en een overdekte Praam, gebouwd door Auke van der Zee in 1907/1908, kwam ik in contact met de eigenaar, Rolf von der Thüsen uit Bremen. Hij vroeg mij wat meer over de geschiedenis van zijn schip. In mijn archief over Lemsteraken heb ik wel enige gegevens. Het Lemsteraakjacht „Annie Lavinia" werd gebouwd in de winter 1919/1920 bij Akerboom te Boskoop in opdracht van F.W.H. van Beuningen te Rotterdam, thuishaven „De Maas". In de Watersport van 1922 staat een uitgebreide beschrijving van deze aak.

In de Waterkampioen van 1958 staat weer een advertentie van deze aak, vermoedelijk naar Zweden verkocht, want daar komt 20 jaar later de aak weer boven water. Ook nu is de eigenaar weer onbekend. In 1976 wordt de aak gekocht door Rolf von der Thüsen uit Bremen die in de zomermaanden vele jaren langs de kusten van Zweden en Finland vaart. In 1978 vindt een restauratie van het ijzerwerk plaats en in 1982 wordt een nieuwe kajuit geplaatst en wordt het schip van een nieuwe betimmering voorzien. In 1988 op weg naar Duitsland (Kiel) begeeft de motor het voor de Deense kust; op een werf in Egensund wordt overwinterd. Voorjaar 1989 komt de aak dan eindelijk in Kiel aan om aldaar op een nieuwe eigenaar te wachten. De naam is op dit moment „Sindbad".
SdZ augustus-september 1991 nr07 - Lemsteraakjacht 'Annie Lavinia'
1999
1999
1999: Spiegel der Zeilvaart: Lemsteraken gewogen

Tussen 1918 en 1927 is er, voor zover we konden nagaan, een aantal Lemsteraken op de werf van Akerboom in Boskoop gebouwd. De Alcedo I en II en de Wielewaal. Helaas hebben deze jachten inmiddels ook weer andere namen gekregen, waardoor ze moeilijk te achterhalen zijn. In 1920 liep de Annie Lavinia, een 14 meter aak, voor de heer E.W.H. van Beuningen van stapel. In SdZ1991 nr 7 beschreef Jan Brilleman nauwkeurig hoe het schip eerst in Belgische handen overging waarna het driemaal van eigenaar wisselde. Na twintig jaar kwam het schip in Zweden 'boven water' en in 1976 ging het in Duitse handen over, waar het de naam Sindbad kreeg, de sprookjesfiguur uit 1001 nacht. Eigenaar Von der Thüsen maakte er vele tochten mee langs de kusten van Zweden en Finland. Een jaar of acht geleden vond de heer E. Pluimers uit Maasland het schip in Kiel en bracht het terug naar ons land. In Duitsland had de Lemsteraak in 1978 een nieuw vlak, nieuwe kimmen en een nieuwe betimmering gekregen. Kennelijk kwam men op de werf niet zo goed uit, want in plaats van boven naar beneden te overlappen, kreeg men de nieuwe gang niet onder de tweede gang onder het berghout. Het schip is vrij rond met een waterverplaatsing van 24.275 ton, waarvan 500 kg binnenballast. Inmiddels heeft de eigenaar het van een hogere tuigage laten voorzien om mee te kunnen komen in de wedstrijden en om de zeilkwaliteiten te verbeteren. Omdat de mast oorspronkelijk al vrij ver naar voren was geplaatst heeft de Sindbad en vrij ongunstige rating. Met de nieuwe weging is het iets verbeterd. Het schip is op voor de windse koersen in het nadeel als het voorschip omlaag in de golven wordt gedrukt. Dan loopt de weerstand sterk op en vaart het voortdurend tegen zijn eigen golf op.
Spiegel der Zeilvaart: Lemsteraken gewogen
2013
2013
2013: Illustratie uit het boek 'Lemsteraken voor de recreatie' van Dirk Huizinga

