EB68 Duitendief

`Waaraan het ligt weet ik niet,' zegt Sander Klos, 'maar op een bepaalde leeftijd krijg je of teveel tijd, of meer interesse in je wortels.' En daarom vindt hij zichzelf terug op de botterwerf van Elburg, staand naast de EB 68. 'Mijn overgrootvader Jan Oldenhof kende haar als VN6.' Logisch dat je dan dieper in de historie van zo'n schip duikt. Je duikt dan met hernieuwde aandacht in Peter Dorleijns boekenserie Van gaand en staand want en vindt daarin de Vollenhovense botslepers 'gebroeders Oldenhof met twee ijzeren Lemsteraken, VN46 en VN53'.
Op de werf in Elburg Op de werf wordt volop gewerkt aan de EB 68. Diverse inhouten zijn zwaar aangetast en soms zelfs deels verdwenen. Leusink schat de ouderdom van het hout op vijftig á zestig jaar. `Als ze gaat lekken en je dat niet meer kunt voorpompen dan wordt de romp door rot en inwateren slapper. Ik vond zelf dat ze een kattenrug kreeg en haar kop doorzakte.' Hij wijst op enkele oude reparaties, waarbij kortere planken voor de huidgangen zijn gebruikt. Ook dat gaat ten koste van de stijfheid van de romp. Aan stuurboord is een klein deel van de huid gekoperd. 'De omvang van de restauratie valt mij wel tegen. Het hele zeilwerk was hand nemen. In het voorjaar zal ze dan met enige feestelijkheid weer te water gaan.
Momenteel is de EB68 in bruikleen gegeven aan de Botterstichting Elburg. Voordat de stichting zich over het schip ontfermde was IJsbrand Dijkstra (65) eigenaar, een man met veel functies en verdiensten voor onze historische schepen. Hij betaalde in 1981 40.000 gulden, voer ongeveer twintig jaar met de botter en verving in stappen veel onder en boven water. Soms kreeg hij daarvoor als tegemoetkoming een subsidie van de Federatie Oud-Nederland-se Vaartuigen (nu FVEN). De botter kreeg de (bij)naam Duitendief. 'Joop Nieuwenhout, van wie ik haar kocht, was slechts zo'n drie jaar eigenaar. Hij moest binnen een jaar twee keer de motor vervangen. Bij de laatste keer zei de familie: "'t Is geen boot, maar een duitendief".' Dijkstra herinnert zich de aankoop van een grote, omgewaaide eik van een landgoed bij Olst in 1987, waarna hij nog twee jaar moest wachten tot het hout goed droog was. 'Sommige onderdelen die nu worden vervangen stammen uit die tijd. Dijkstra deed een jaar of achttien met haar mee aan de visserijdagen in Workum, vaak in span met de BU61 van Tom Pollmann, nu eigendom van Karel Helder.