Fides

Aan het einde van de oorlog in 1944 worden in Tholen door de wegtrekkende Duitsers alle schepen in de haven opgeblazen. Echter, de 'Fides' en een ander jacht worden net op tijd en met gevaar voor eigen leven door Van Duijvendijk en zijn medewerkers uit het zicht gevaren. Na de oorlog wordt de 'Fides' weer in zeilende staat gebracht. Omdat Willem Hoek een werktuigbouwer in hart en nieren is, monteert hij op de 'Fides' een stuurwiel. De botter heeft zes jaar lang in de haven van Tholen ijsgang, storm, regen en zon doorstaan. Daarom worden de vernis en de verf weer opnieuw aangebracht.
Op 27 juni 1946 maakt Willem Hoek zijn eerste zeiltocht, van Tholen naar Schiedam. Vanaf dat moment kan hij elke zomer, tot zijn dood in 1953, van de 'Fides' genieten. In april zegt hij zijn vrouw gedag en vertrekt tot oktober bijna zonder onderbreking naar Zeeland. Samen met de bootsman Jaap de Bie zeilen en vissen ze in Zeeland met als thuishaven Veere.
Na zijn dood wordt de 'Fides' vermoedelijk verkocht aan een Fransman, die de boot naar de Middellandse Zee brengt. Na de verkoop is er nooit meer iets van de 'Fides' vernomen, totdat er in 1996 contact wordt gezocht met onze familie vanuit Bordeaux. In de onderzeebotenbasis in Bordeaux heeft men een plezierjachten museum ingericht.

In SdZ 2003.5 schreef Charlotte Hoek een interessant verhaal over de levenswandel van de botter 'Fides', die haar overgrootvader net voor WOII bij de Gebr. Van Duijvendijk in Tholen had laten bouwen. We lezen daar hoe het jacht via de Middellandse Zee in 1995 in een watersportmuseum in Bordeaux terechtkomt. In dat jaar hebben we het jacht daar zelf ook kunnen bewonderen. In dit artikel kunt u lezen hoe de 'Fides' weer naar Nederland is gebracht en in augustus, na een restauratie van anderhalf jaar, als nieuw te water is gelaten. Op het artikel in 2003 reageerde Theo Lansink uit Oldenzaal. Hij zocht in dat jaar con-tact met de gemeente Bordeaux en het leek erop dat men, omdat het museum werd gesloten, de botter aan hem zou schenken. De staat van het schip was toen al niet zo best meer. Hij drong toen aan op haast, zodat het schip niet verder achteruit zou gaan. Pas in de zomer van 2004 kreeg hij een hoge vraagprijs door van de gemeente en dat geteld bij de kosten voor vervoer naar Nederland, werd aanschaf voor hem te begrotelijk. Hij kon niet zeggen wat er daarna met het schip is gebeurd. Uiteindelijk heeft hij zelf een compleet nieuwe botter gebouwd, maar daarover later meer in een apart artikel.
Tony Brundel uit Gaastmeer kwam de 'Fides' in 2009 weer op het spoor en wist, na een bezoek aan Bordeaux, zijn oude schoolvriend Jan van Seumeren voor het schip te interesseren.

Loopik Yachtpainting heeft de tachtig jaar oude jachtbotter 'Fides' voorzien van een nieuw lak- en verfsysteem boven water en van een nieuw beschermingssysteem onder de waterlijn. Dat is op zich niet bijzonder, want ieder schip heeft regelmatig onderhoud nodig, maar Huite Loopik en zijn jonge medewerkers hebben dit traditionele schip aangepakt zoals dat gewoonlijk gebeurt bij superjachten. Op 't Ges, de "watersportboulevard" in Sneek, huurt Huite Loopik een hal van 35 bij 15 meter waarin voorheen Jetten Jachtbouw was gehuisvest. Achter de grote roldeur staat de 'Fides' met haar imposante kop, een meter boven de grond op bokken. 
Loopik heeft op het conserveren van schepen een geheel eigen visie: 'Conserveren betekent dat je een schip beschermt tegen weersinvloeden. Verschillende materialen - hout, ijzer, aluminium of polyester - hebben allemaal hun eigen dichtheid. Hout heeft een open structuur met vele luchtkamertjes die je allemaal wilt afsluiten. Lak heeft, in tegenstelling tot verf, een gering vast stofgehalte en als je hout met een transparante lak afwerkt, dan moet je vele lagen aanbrengen om het goed te beschermen. Beter gezegd: je moet voldoende laagdikte opbouwen.' Huite heeft alle materialen waarop hij verf of lak aanbrengt geanalyseerd. In overleg met leveranciers heeft hij voor elk materiaal een behandelsysteem bedacht, dat regelmatig afwijkt van wat gangbaar is.

De documentaire ‘Erfskip’ is een film over liefde. Over liefde voor het houten schip en over liefde voor het vakmanschap van de tientallen houtbouwers die Nederland nog kent. Zijn het de laatste der Mohikanen, of heeft het erfgoed nog toekomst? Aan de hand van vier generaties houtbouwers Van Klink zoeken we naar antwoorden.
De 'Fides' komt vanaf 31:20 aan bod.

Jan van Seumeren praat bevlogen als hij het heeft over het redden van oude, mooie schepen. Veel maritiem erfgoed is dankzij hem behouden gebleven. Maar door zijn leeftijd moet hij nu afscheid nemen van zijn botterjacht Fides.
Hij ziet de Fides het liefst in Zeeland terechtkomen, de geboorteprovincie van het schip. “Het is het statenjacht van Zeeland”, stelt hij. Van Seumeren werd wereldberoemd door samen met zijn broer Frans De Russische kernonderzeeër Koersk te bergen. “De renovatie van de Fides is dommigheid en veel liefde. Het is eigenlijk gewoon een museumstuk.”

Binnenvaartkrant: Jan van Seumeren zoekt liefhebber voor botterjacht 'Fides'