ST63

Van Ansjovis tot ST63

Dirk Huizinga schrijft in zijn boek Staverse jollen:
Anton ontwierp een jol waarbij hij zich bij het ontwikkelen van het lijnenplan liet adviseren door vissers uit Stavoren die nog met de jollen hadden gevaren. Vervolgens bouwde hij in de winter van 1963/64 twee van deze scheepjes, die de nodige aandacht trokken. Uiteindelijk verkocht Anton een jol aan dhr. Hesp uit Bussum, die het schip 'Ansjovis' doopt. De tweede jol bleef als casco jaren in een hoekje van de grote loods staan.

De 'Ansjovis' uit 1963 bleef bijna 20 jaren voor winterberging en onderhoud bij de Volharding. Na het overlijden van de eerste eigenaar stond het scheepje geruime tijd te koop op het terrein van de werf en is tenslotte naar het westen gegaan. Ik heb dit zusterschip van mijn jol daarna nog één keer gezien op de Fluessen. Ongeveer 20 jaren later stond de oude Ansjovis te koop op internet. Het schip lag in Harderwijk en voer als naam het nummer ST63, het bouwjaar van de Ansjovis.

De Ansjovis uit 1963 vele jaren later: in 2005 te koop in Harderwijk, in 2007 verkocht. De ST63 was nog ‘in originele staat’, d.w.z. er was sinds de eerste tewaterlating in 1963 vrijwel niets aan veranderd. De Vire tweetakt-scheepsmotor van 6 pk was vervangen door een Renault van 10 pk, de onderhoudstoestand was niet geweldig. Er was sprake van enige roestvorming, wat bij een plaatdikte van 3mm. al snel ernstig wordt.& Uiteindelijk is het scheepje echter verkocht.

Zeven jaren later, in 2014, kreeg ik het weer in beeld, toen het te koop stond bij de scheepsmakelaardij van Heech by de Mar in Heeg. De eigenaar had flink wat onderhoud gepleegd. Het jolletje zat beter in de verf, hij had er een Lombardini diesel van 22 pk in laten zetten, de kuip was opnieuw ingericht en de grote ramen in de roef die in de jaren zestig in rubber profiel waren gevat, waren nu vervangen door ramen in een koperen rand. Als er& geïnvesteerd wordt in een oud scheepje, kan het er weer heel knap uitzien. Nog steeds verkeert de ST63 in de originele staat van 1963. De jol is zowel van binnen als van buiten niet aangepast. De enige verandering is de inbouw van een moderne scheepsdiesel. Wel staat er nu een wit dacron tuig op. Het bruine tuig van Egyptisch katoen dat de eerste eigenaar Hesp van mij overnam toen ik overstapte op dacron, is na 46 jaren nog aanwezig.

Dirk Huizinga stuurde de volgende informatie over de 'Ansjovis' (nu ST63):
Staverse jol 'Ansjovis' is over de stevens 5.70 lang. breedte 2.50 meter en diepgang oorspronkelijk 0.70 m, maar door de inbouwdiesel verhoogd tot 0.80 meter. De door de werf opgegeven lengte van 6.20 meter is inclusief botteloef van 50 cm. Dit schip is gebouwd in 1963 en in de vaart gekomen in 1964, nadat werfbaas Anton van der Werff er zijn huwelijksreis mee maakte. De eerste eigenaar, dhr. Hesp uit Bussum, doopte het schip Ansjovis. Begin jaren tachtig is de jol verkocht. In 2006 en 2007 stond ze te koop, ligplaats Harderwijk. Naam: ST63 (het jaar dat ze gebouwd is). Eind 2007 kreeg het schip een nieuwe eigenaar.

Ik kocht de ST63 van de heer Rook in Harderwijk, hij stapte over op een Marker Rondbouw vanwege gezinsuitbreiding. Dat was in 2002. De Renaultmotor was versleten. Ik zeil (plus motor) de jol naar Haastrecht/Reeuwijk. De bodem was toen gedubbeld, de 3mm huid was wat aan de dunne kant... Wel nieuwe witte zeilen en het originele katoenen tuig. De mast was waarschijnlijk afkomstig van een groter schip, was eigenlijk veel te zwaar. Met wat meer wind kon ik hem niet alleen zeilen en heb hem daarom verkocht.
Een vriend van mij, (HTS Scheepsbouw), Heeft de jol uitgebreid opgemeten en er een berekening op losgelaten. Ik haalde hem n.l. bij onze vereniging uit het water en de bootlift had een max van 2500 kg.
Er waren diverse kopers, waaronder Anton vd Werff, die te laat was. Ik vond het jammer omdat hij er zijn huwelijksreis op had gemaakt. Toen ik hem kocht/verkocht was hij vrijwel in originele staat op de mast en motor na. Een aantal jaren na mijn verkoop stond hij weer te koop in Friesland.