Zeerob

Van de Staverse jol 'Zeerob' is in het Stamboekarchief weinig bekend. Sinds 1991 is ze ingeschreven in het Stamboek. Volgens opgave is ze op Urk gebouwd in 1916.
Opmerking van Dirk Huizinga:
Op de foto’s die bij Van der Meulen zijn gemaakt (2018), zie je dat de bovenste gangen bij de voorsteven naar binnen vallen, net als bij de 'Bolleboos', die ook van Urk zou komen. Dat is waarschijnlijk niet origineel, maar het resultaat van restauraties. De gangen buigen naar binnen, als ze niet getordeerd worden. Gangen branden en het einde wat om de as laten draaien is lastig. Als je dat laatste nalaat, is het eindresultaat dat ze naar binnen vallen tegen de voorsteven.

Eigenschappen

Plaquette nummer:	1758	Zeil nummer:
Categorie:	A	Tekening nummer:
		Type:	Staverse jol

Bouw

Bouwjaar:	1916	Ontwerper:
Werf:		Werf plaats:	Urk
Motor:	Inbouw	Motor type:
Materiaal romp:	Eikenhout	Materiaal kajuit:	Eikenhout
Materiaal zeil:	Dacron
Onderwaterschip:		Kiel:

Afmetingen

Lengte stevens:	7,00 m	Breedte berghout:	2,65 m
Diepgang:	0,80 m	Masthoogte water:	0,00 m
Oppervlakte grootzeil:	18,00 m²	Oppervlakte fok:	8,00 m²
Oppervlakte botterfok:	14,00 m²	Oppervlakte kluiver:	6,00 m²
Oppervlakte totaal:	46,00 m²	Oppervlakte overig:	0,00 m²

Register Varend Erfgoed Nederland

Registratie nummer:	5251	Registratie datum:	24-09-2022
Geregistreerd als:	Varend Monument®

Tot nu toe bekende eigenaren en namen van het schip

1916 – 1932	Jan Schraal, Urk ( UK157 'Solo Deo Gloria')
onbekend – 1991	E.C. Wit, Oostknollendam ( Zeerob)
1991 – 2004	A.J. Breukhoven, Aerdenhout ( Zeerob)
2011 – onbekend	R. van Rennes , Leeuwarden ( Zeerob)
In 2018 – 2020	J. Stelwagen, de Wilgen ( Zeerob)
2020 – 2021	Dhr. en Mevr. Kattenberg, Zwolle ( Zeerob)
2021 – Nu (laatst bekend)	G. Schoen, Amsterdam ( Zeerob)

1916

20 december 1916

20 december 1916: De halfgedekte jol UK157 'Solo Deo Gloria' in het Visserijregister

Er is in het Visserijregister de Inschrijving bekend van de UK157 'Solo Deo Gloria' in 1916.

De werf op Urk (bron Flevoland Erfgoed)

Tot 1840 was er nog geen werf op Urk. De Urker vissers moesten voor nieuwe schuiten en voor reparaties bijvoorbeeld naar de helling van de familie Buis in Kuinre. Wypke Albertz. Koopman was daar eerste meesterknecht. Zijn zoon Albert (1818-1901), eveneens scheepstimmerman, trouwde op 17 mei 1844 met Neeltjen Jans Buis (1824-1865), dochter van werfeigenaar Jan Roelof Buis. Op de werf van zijn schoonvader maakte Albert Wijpkesz Koopman zich het vak van werfbaas eigen. Hij had met name vakkennis van de houtbouw en oog voor schepen die het roerige water voor Lemmer, de Kuinder en Schokland moesten bevaren. In 1861 diende Koopman bij Rijkswaterstaat een aanvraag in voor de bouw van een tweede helling op Urk. De helling aan het oosteinde van de Oosthaven kwam in 1862 gereed. Roelof Tiede Oost werd meesterknecht. De werf van Koopmans speelde een belangrijke rol bij de introductie van de zo succesvolle Echtener botter die ontworpen was door scheepsbouwkundig tekenaar Jochem Muurling uit Echten. Omstreeks 1873 kwam Louwrents (Lourens) Gerardus Metz (1850-1912) op de werf werken. Antje Alberts Koopman (1850-1907) trouwde op 14 augustus 1874 met Lourens. In 1882 kwam Lourens Metz aan het roer van de werf te staan.
In het jaar 1910 werd Wypke Metz (1888-1974), zoon van Antje en Lourens, eigenaar van de helling en de vloot vissersschepen groeide nog steeds. In 1931 kreeg Wypke Lourenz Metz een ernstig ongeluk zodat zijn zoon Louwrents de werf moest runnen. Na de Tweede Wereldoorlog werden veel houten Botters vervangen door ijzeren kotters. De werf van Metz is toen ook begonnen met het bouwen van ijzeren vissersschepen op de werf aan de Oosthaven. Om de zwaardere ijzeren botters op de werf te trekken werden de sleephellingen vervangen door wagentjes op rails. Nadat de crisis in de visserij had toegeslagen en de grote kotters niet meer naar Urk konden komen ging scheepswerf Metz in 2006 failliet.