De BERETANDEN van de SSRP, februari 2021 nr 2

Beschermvrouwe H.K.H. Prinses Beatrix 83 jaar

Zondag 31 januari j.l. traditiegetrouw voorzien van een mooi boeket bloemen naar onze jarige Beschermvrouwe H.K.H. Prinses Beatrix. Het invullen van de papieren om daarna het groene licht te krijgen voor het openen van het hek van Kasteel Drakensteyn...! Geen strafblad en de SSRP is een bekende bij de marechaussee blijkt bij de overhandiging van het boeket.
Met de woorden van de marechaussee :’Ik ga het boeket meteen wegbrengen’ en ‘tot volgend jaar’, trek ik het zware hek in het slot. Mondkapje weer af en bij de ‘Koffie to go’ een cappuccino gehaald, het is ook voor de SSRP een feestelijke dag.

Van de bestuurstafel

In de vernieuwde bestuurssamenstelling is er wederom digitaal vergaderd. De adverteerders Eerdmans, Molenaar, Joh. vd Meulen, FOV, Pieter Bouwe, Wind&Water, Workummer Jachtservice en Heech by de Mar heten wij ook in 2021 weer hartelijk welkom! Hopelijk zien wij elkaar komende zomer tijdens de Jubileumreünie in Langweer op onze rond en platbodemschepen.
We hebben unaniem besloten dat het Voorjaarsoverleg in Enkhuizen, net als in 2020, helaas geannuleerd zal worden. Vooralsnog geen presentatie van het Jaarverslag SSRP 2020, geen uitreiking van de wisselprijzen in het Zuiderzeemuseum, de nieuwe datum wordt 19 maart 2022. 
De uitreiking van de jaarlijkse wisselprijzen gaat in ieder geval, zoals in 2020 bij Stofberg in Enkhuizen, coronaproof  op een andere locatie en datum wel plaatsvinden. Het herschrijven en ordenen van de huidige criteria is nog niet afgerond. Deze conceptversie en de daarnaast voorgestelde aanpassingen gaan op korte termijn binnen het bestuur besproken worden.
De doelstelling van de SSRP:
Het bewaren van de scheepstypen in de meest zuivere vorm en het in stand houden en verspreiden van de kennis omtrent historie, bouw en vormgeving, toekomstgericht in haar in ontwikkeling met plezier voor het zeilen ėn de ouder wordende eigenaar.

Zeilmakerij Molenaar: Winter in Nederland

(Advertorial)

Is uw verstaging nog goed genoeg voor het nieuwe seizoen? RVS verstaging gaat ongeveer 10 tot 15 jaar mee. Afhankelijk van hoe intensief men zeilt. Maar ook als men in de haven ligt heeft de verstaging te maken met vibraties en trillen, waardoor de verstaging in sterkte afneemt. Om problemen, kapotte verstaging of (nog minder) mast over boord te voorkomen, moet de verstaging minimaal één keer in de vijf jaar door een ervaren tuiger worden geïnspecteerd op breuken, knikken en slijtage.

                                                             Zeilmakerij Molenaar: Winter in Nederland

Het zijn niet alleen de mensen die de knuffels, gezelligheid en groepsdynamiek missen ...

Na een moeizame jeugd als mishandelde hond in Spanje, ben ik gered door Stichting Esperanza en geadopteerd door een scheepswerf. Dat bevalt mij prima en nadat men had ontdekt dat mijn grote oren soms leuke verhalen binnenkregen die in deze Corona-tijd een welkome afleiding konden brengen, was mij gevraagd wat poten op papier te zetten.
Vorig jaar, en tegenwoordig roept dit bij een ieder nostalgische gedachten op, liep ik nog vrij rond tussen alle boten die in onderhoud waren. Maar tegenwoordig klust iedereen in zijn eigen bubbel. Wanden zijn opgetrokken en grote plastic kleden opgehangen, zodat vaste groepjes elkaar niet besmetten. En de gezellige koffiekwartiertjes, met een vaak overvolle kantine, zijn verworden tot een snelle eenzame bak.
Gelukkig heb ik ontdekt dat ik bij bepaalde boten onder het plastic door kan kruipen en welkom ben. Tenslotte zijn het niet alleen de mensen die de knuffels, gezelligheid en groepsdynamiek missen. Afgelopen weken lag de boeier 'Pleuntje' achter het plastic. De eigenaren, de familie Six, hadden besloten haar weer even te ‘groomen’. Deze boot is heel speciaal voor mij. Niet zozeer omdat het een prachtige boeier is van over de honderd, maar omdat hun scheepshond mijn beste maatje is. Hij is dol op zeilen, heeft zelfs zijn eigen zwemvest aan boord. Ik was dan ook blij dat ik bij deze boot onder het plastic door kon kruipen en in de ‘bubbel van Six’ kan deelnemen.
De 'Pleuntje' kwam 5 jaar terug in de familie Six. Nadat ze jaren met catamarans op zee hadden gestoeid vonden ze het tijd voor verandering. Albert Six had in zijn jeugd vele verhalen meegekregen over platbodems. Zijn vader had in zijn jonge jaren in tjotter “Radja” gevaren en later in zijn studententijd een lemsteraak gedeeld met studiegenoten. Op de lemsteraak hadden ze mooie tijden en vele avonturen beleefd. Zo waren ze eens vergeten brandstof bij te vullen en liet de motor hen, met een stevige tegenwind,  in de steek vlak voor de haven. Hoe nu binnen te varen? Dit was een probleem totdat iemand op het briljante idee kwam dat lampenolie misschien het werk kon doen. Alle lampen werden geleegd en de haven werd bereikt. Mooie verhalen en sterke verhalen, maar hiermee werd wel de liefde geboren voor platbodems en lemsteraken.
Vandaar dat de familie Six op een dag gericht op zoek ging naar een platbodem. Er waren een paar eisen waaraan het schip zou moeten voldoen. Het moest stahoogte en een platte bodem hebben. 
Ze kwamen allereerst bij Skipshelling Blom terecht, die de ins en outs vertelde van Lemsteraken en tips gaf voor de aanschaf. Prachtige boten, maar ook zodanig geprijsd. Op de terugreis reden ze door Workum en daar zagen ze ook mooie schepen liggen. Onder andere de ‘Ludana’, waar ze Dries Verwaaijen aantroffen die zat te zonnen in de kuip. Hij zag al gauw dat deze voorbijgangers interesse in zijn boot toonden en nodigde hen uit aan boord voor een borrel. Het werd een gezellig uurtje met prachtige verhalen en er werd uiteindelijk ook nog op de 'Ludana' gezeild. De liefde voor de boeier werd geboren. En zo kwam het dat een mooie zomerse dag in Workum, met het welkome volk van onze mooie platbodems, eindigde in de aankoop van centenarius 'Pleuntje'. En jawel, er was stahoogte op de beste plek aan boord!
Ook was de boot van hout en dat vonden ze uiteindelijk een goede keus. Want niet alleen is dat verantwoord ten opzichte van het milieu, waar we tegenwoordig toch allemaal mee bezig zijn, maar het is ook beter te onderhouden. Bij hout kun je makkelijker zelf onderhoud plegen en dingen veranderen als je dit nodig vindt. De familie had ervaring met hun houten châlet, waarbij ze zelf de verbouwingen en het onderhoud hadden gedaan. De goede ervaringen hiermee maakten een houten schip de goede optie.
Wat de familie echter nooit had verwacht was alle liefde die je bij aanschaf van een varend stukje erfgoed ontvangt. Dozen met foto's werden gebracht, oude briefwisselingen en rekeningen, alles over het leven van de Pleuntje. Ze werden ineens onderdeel van een stuk geschiedenis en van de platbodemfamilie! 
En dan gebeurt het ook dat je zoon op een middag Gerard ten Cate tegen het lijf loopt. Deze herinnerde zich dat de familie Six ooit in het bezit was geweest van een tjotter. Deze tjotter, die de naam "Radja" droeg, was later omgedoopt tot 'Noorderling'. En deze 'Noorderling' was in eigendom gekomen van Robin van Son. De tjotter met jaren van gebrek aan aandacht had duidelijk pijn geleden. Maar nadat door Martijn Perdijk weer een nieuw vlak was aangebracht, had Robin met volle liefde de resterende restauratie op zich genomen. Robin zocht naar oude foto’s en oude materialen en aldus kwam hij uit bij de familie Six, die nog oude foto’s had liggen van de 'Radja'. 
En terwijl deze foto’s werden bekeken, werd er gesproken over de jaren dat een paar van onze mooie historische scheepjes soms verwaarloosd ergens liggen en dan toch weer ontdekt en opgeknapt worden. Dit nadat ze zelfs in het buitenland hebben verkeerd. En zo was het ook met de 'Pleuntje' vergaan. Jaren had ze in Engeland gewoond, maar hier was weinig informatie over bekend. En dan blijkt weer hoe mooi het is om familielid te zijn geworden van de Ronde en Platbodems, want niet alleen had Robin daardoor een doos vol met oude foto’s van zijn tjotter, maar kan hij de familie Six waarschijnlijk een stukje geschiedenis teruggeven over de tijd dat de 'Pleuntje' in Engeland heeft gebivakkeerd.
Je koopt tenslotte niet alleen een boot maar ook een stukje historie en lidmaatschap van een select gezelschap dat tijdelijk op dat stukje historie mag passen en ervan mag genieten.
En ik als zwerfhond, geniet met volle teugen mee!

Bregje

Ineke Verkaaik-Hogervorst
Voorzitter SSRP, PR en communicatie
AB- FVEN
voorzitter@ssrp.nl

De nieuwsbrief "De BERETANDEN van de SSRP"
wordt samengesteld door Ineke Verkaaik-Hogervorst