BRU56

Kaart uit het archief van het Visserijmuseum in Vlaardingen. In het archief bevonden zich 4 BRU56-schepen. Gelukkig is er slechts 1 te linken aan dit schip, omdat de netto inhoud redelijk overeenkomt. De rest van de schepen waren meer dan 20m3, dus die zijn weggestreept.

Uit deze kaart kan worden afgeleid, als het om deze BRU56 gaat, dat het schip inderdaad is gebruikt voor de Mosselvisserij. Voor 1925 zou ze ook het visserijnummer BRU82 hebben gedragen. Eerdere naam 'De Jonge Cornelis'. Vanaf 16 september 1925 was de eigenaar Adr. Jumelet Stz. De naam werd toen 'Anna'.

In 1927 is het schip doorgehaald in het Visserijmuseum. Ze werd verkocht naar 's Gravenhage aan J. de Boer.

Opvallend is de lage en brede kont, wat doet vermoeden dat het schip gebouwd is om veel draagvermogen te hebben.
Er is veel veranderd aan het schip boven de waterlijn om het tot jacht om te bouwen, zodat het moeilijk is originele stijlen terug te vinden. Het schot tussen motorruimte en kajuit lijkt te zijn geklonken. Dit kan erop duiden dat dit direct bij de bouw is gebeurd wat weer kan betekenen dat het schip bij de bouw al is uitgerust met een kot. Zo’n kot was in Zeeland zeer gebruikelijk (zie de hoogaarzen, hengsten en Zeeuwse schouwen).
Aangebrachte ogen op beide zijden van de achtersteven kan betekenen dat hier sprake is geweest van een “vissend” roer. Dit is een methode om het roer omhoog te halen bij droogvallen of over een ondiepte schuifelen. Het roer stak waarschijnlijk voor de motorisatie onder de achtersteven, scheg en vlak uit. Dit zou kunnen betekenen dat het oorspronkelijke roer anders was en haar beslag met haar vingerlingen ook is aangepast na de motorisatie en/of verbouwing tot jacht.
De kluiverboom wordt over bakboord van de steven gevoerd. Uit onderzoek is gebleken dat de Zeeuwse schepen overwegend hun kluiverboom over bakboord bevestigd hebben daar waar de botters en lemmeraken de kluiverboom over stuurboord hebben. (Bij schokkers daarentegen zijn de kluiverbomen weer vaak over bakboord bevestigd…).
Over de werf van oorsprong is veel over te zeggen; echter nog hoofdzakelijk speculatie. Het schip zou ook nog van een van de Noord-Hollandse werven kunnen komen, Enkhuizen of Stoel in Alkmaar. De laatste heeft ook de eerste en enige stalen visserman hoogaars gebouwd.

Kortom, er valt heel wat uit te zoeken bij dit schip, wat haar tot een waarachtig interessant historisch onderwerp maakt. Ook al omdat zij aanleiding geeft om onderzoek te doen naar veel de geschiedenis van het (mossel)aak model en haar gebruik in de wateren van de Zeeuwse Delta.

Eigenaar Laurents Meijer schrijft:
We hebben inmiddels een aantal musea uitgeplozen en bibliotheken bezocht. In het Zuiderzee Museum hebben we een aantal mensen gesproken die ons schip in de haven hadden zien liggen en die wel een paar ideeën hadden wat betreft bouwjaar en bouwwerf. Het schip zou van voor 1900 zijn uitgaande van het volgende. Daar waar de steven van het voorschip aanhecht op het vlak is er een driehoekige houten keg geplaatst. Dit omdat het blijkbaar nog niet mogelijk was om deze aanhechting fraai te klinken. Ook boven op de voor en achter steven vinden we nu een gelaste afdichting die niet geklonken is. Dit zou er op duiden dat ook hier een houten afdichtplaat zou hebben gezeten. Volgens de mensen die wij hebben gesproken zijn deze karakteristieken van voor 1900.
Verder zijn we opzoek naar de bouwwerf. dit leidt tot nu toe tot speurwerk in de richting van Van Goor in Kampen. Echter hebben we ook contact gehad met de heer Stofberg, die in de richting van de werf van Croles in IJlst wijst. De heer Stofberg komt komende maand nog even langs om het schip goed te bekijken. Hopelijk kan hij dan aan het plaatwerk en klinkwerk meer zien.
Het Fries Scheepvaart Museum hebben we ook benaderd, maar heeft helaas geen werfboeken meer van Croles. Ook in de schepenlijst van deze werf komt geen overeenkomstige aak voor. We hebben ook de werfboeken van Van Goor bekeken in het Zuiderzee Museum. Helaas gaan deze boeken niet ver genoeg terug zodat we ook hier niet veel konden vinden. 

Laurents Meijer schrijft op 24 februari 2019:
Op de traditionele schepen beurs afgelopen november heeft mijn vrouw met een aantal mensen gesproken over de historie van de BRU56. Een aantal denkt dat het een Wieringer aak is. Na wat onderzoek zou het wat mij betreft ook mogelijk kunnen zijn gezien de breedte en verdere vorm van het schip. Ken jij misschien iemand binnen het SSRP netwerk die verstand heeft van Wieringer aken? En vooral of er ergens ooit een stalen Wieringer aak is gebouwd? Want tot op heden heb ik alleen houten aken gevonden.
Deze vraag hebben we doorgestuurd naar een aantal "kenners".
De antwoorden verzamelen we in onze rubriek Opgemerkt.

Vanaf januari 2020 wordt er maandelijks op de website van de Rond- en Platbodem Klassenorganisatie een wedstrijdzeilend schip ("actief" ingeschreven in het Stamboek) en haar bemanning geïntroduceerd: ‘de rond- en platbodem van de maand’.

BRU56 rond- en platbodem van de maand maart 2020