De Maze

De 'Nooitgedacht' van Jitse Beers te Leeuwarden is bijna identiek aan 'Op Hoop' [L 933 N] van zijn broer Rinse, welke twee maanden eerder van de werf 'De Hoop' bij de Oldegalileën kwam. De broers varen de schepen tot 1915, en bestellen dan bij De Roos & Van der Meijden wederom twee schepen, nu van ca. 35 ton. Beide eerste schepen worden gekocht door de gebroeders Witteveen te Leeuwarden. De 2e meeting L 2309 N (naar 23,3 ton door verlaging van de denneboom) dateert van 12-07-1915. Jitse Beers werd in 1886 geboren. Hij verdronk op de Wielen bij Leeuwarden in 1919.

Liggers Scheepsmetingsdienst: Details over het schip Nooit Gedacht - Meetnummer: L944N

In 1927 wordt de 'Nooitgedacht' verkocht aan schipper Bos te Dokkum. Bij de 3e meeting G 5001 N (de scheepsmeetingsdienst is inmiddels verhuisd naar Groningen) d.d. 12-10-1938 , is de tonnemaat onveranderd, het schip eigendom van Johannes Meester te Nieuwebrug (Heerenveen) en de naam 'Antilope'. 

Zijn zoon Johannes Jr. herkende het schip direct door haar vierhoekige poortjes in de kont en hadden wij medio jaren zestig aan boord te Goïngarijp. Zijn vader was de laatste zeilende schipper geweest.

In 1946 was het definitief gedaan met de skûtsjes (te klein) en werd zij verkocht aan Lienna de Vries te Leeuwarden (handel). In 1947 gaat zij naar Appie Hagewoud, opkoper/handelaar te Meppel.

In 1948 verkocht aan Vink, die het schip onttakelt, een houten dekhuis plaatst en haar gebruikt als woonschip te Hasselt (OV). Godzijdank blijven de gangboorden en het voordek gespaard. Voorjaar 1959 wordt deze naamloze woonark terug verkocht aan Hagewoud.

De heer H. Th. G. Steenstra koopt het schip in 1960. Zo begint haar derde leven. Het schip wordt omgebouwd tot jacht en getuigd door G.H. Hegge en zonen te Overschie in 1960 en komt opnieuw in de vaart voor het spelevaren. Eigenaar Steenstra geeft haar de naam 'De Maze' (de admiraliteit).

Eigenaar Derck Steenstra schrijft:
Bij een NK Tjalken (T/TA/TB) waarvan de SdZ een fraai geïllustreerd overzicht gaf, was de hoofdredacteur even aan boord van 'De Maze' en kwam onze historische zeiltocht naar Londen van 1998 ter sprake. Een "opmerkelijk tochtje" riep hij uit en het zou leuk zijn daar verslag van te doen. Na ampel overwegen heb ik daar van afgezien. Nautisch had ik nauwelijks iets toe te voegen aan de literatuur, de achtergrond zou toen vermoedelijk niemand behagen en louter een vakantieverslag vond ik niet boeiend genoeg. Met het verloop der tijd en de recente ontwikkeling ben ik van inzicht veranderd. Nu zelfs het voornemen van een palingaak werkelijkheid is geworden, waardoor de historie herleeft, is dit een mooie gelegenheid om het logboek weer eens na te slaan en de pen alsnog ter hand te nemen.
Een groot aantal tjalken en klippers liggen en varen al decennia in Engeland. Voor de Noordzee kun je ontzag hebben en een oversteek vereist kennis en ervaring of geduld. Het jaarboekje van de K.N.Z. & R.V. bericht over de herdenkingstocht naar Chatham in 1967, waaraan o.a. een houten Vollenhovense bol en een open botter aan deel namen. Als we zien waarmee de Britten naar ons toe komen, hoeft het jacht dus echt niet groot te zijn. In de jaren zeventig zeilde Ir. H. Vreedenburgh met zijn eerste en eigen ontwerp, de 9,84 m schokker 'Albatros'diverse malen naar de East Coast. De lengte van de oversteek kan van belang zijn. Hoewel een clubgenoot te Rotterdam met zijn De Boer aak 'Tweestrijd' met regelmaat onverschrokken de 200 mijlen naar Harwich zeilt. Last but not least; De Palingtocht 1970 van de Stichting Stamboek, waarvan de Daily Telegraph destijds uitgebreid verslag deed onder de kop "Friendly Invasion".
Deze Palingtocht 1970 was groots opgezet door de heer J. Goedkoop, schipper van de hengst 'De Jonge Joseph'. Het tijdstip was willekeurig gekozen, maar ironisch genoeg bleek nadien dat dit het jaar was dat ook de laatste palingaak in de kachel verdween. Een misdaad, die tegenwoordig verijdeld zou worden. Eind juni vertrokken circa dertig jachten uit Breskens. De Koninklijke Marine escorteerde met de Mijnenjager Hr.Ms. Bedum, die spoedig omgedoopt werd tot Bezem. Het weer zat tegen en in het bijzonder de houten schepen hadden het zwaar en werden vaak gesleept.

Britse koopvaardij vlag Red Ensign

Bij beide Palingtochten stond in ons SB-want de Red Ensign bij. Deze Britse koopvaardij vlag had mijn vader in de jaren zestig van de kapitein van een vooroorlogs schip van de Cunard Line gekregen. Een wol exemplaar van 7o x 35, met de Union jack nog ingelegd gestikt. Na de tocht in 1970 verdween hij in een kamferhouten kist. Na 2 5 jaar kwam hij weer in beeld en de exacte leeftijd van dit dundoek begon me te intrigeren. Gezien het formaat leek hij mij niet geschikt voor een 20.000 tons vrachtvaarder. Voor nader onderzoek bezocht ik één der oudste vlaggen fabrikanten, de Fa. Hendrik Veder. Daar werd heel aannemelijk geacht dat deze vlag van vóór de oorlog is. Dat houdt in dat deze vlag theoretisch ook op één der laatste oude palingaken gestaan had kunnen hebben. Je mag de geschiedenis soms best een handje helpen en het dundoek had voor mij nog meer historische waarde gekregen.
Afgelopen Klassieke Schepen beurs maakte de Korneliske Ykes II haar Maidentrip buiten Fryslán. Eindelijk wat water onder het vlak en zij deed het grandioos, laat de bemanning weten. Dit schip moet dan ook naar zee en nog beter een reis naar Londen maken. Om de Maidentrip te vieren en de overtocht te stimuleren heeft ondergetekende zijn "Red Ensign" geschonken aan de Korneliske Ykes II. De overdracht vond plaats tijdens de Beurs te Enkhuizen aan de voorzitter van de Stichting Palingaak de heer Marius Jonkhart, die grote zorg heeft besteed aan het succesvolle verloop van dit project.