Vrouwe Catharina
Niet actief
Dit schip heeft een plaquette van de SSRP aan boord van een eerdere inschrijving, maar staat nu "geregistreerd" in Categorie X in het Stamboek en wordt dus gekenmerkt als 'Inactief'. Schip en eigenaar zijn op dit moment NIET "actief" aangesloten bij de SSRP als Behoudsorganisatie. De huidige eigenaar is (nog) niet in onze administratie opgenomen. Deelname aan Evenementen waarbij de eis wordt gesteld, dat het schip en de eigenaar zijn aangesloten bij dezelfde Behoudsorganisatie als onderdeel van de FVEN, is vanuit de SSRP daarom NIET mogelijk.
Dit betekent dat het schip nog onderdeel is van de Aanmeldingsprocedure (her-inschrijving) of, en dat geldt voor de meeste schepen, de eigenaar heeft het schip niet her-aangemeld en betaalt dus ook geen jaarlijkse bijdrage aan de SSRP voor Inschrijving in het Stamboek. Eventueel vermelde gegevens van schip en oud-eigenaren dateren meestal uit de periode van eerdere 'actieve' Inschrijvingen en zijn waarschijnlijk niet volledig en mogelijk niet correct. Voor dit schip kan, omdat het niet aantoonbaar voldoet aan de Criteria van de SSRP, geen Meetbrief door de KNWV worden afgegeven.
Vanwege de doelstelling van de SSRP om alle historie van de in het Stamboek opgenomen schepen vast te leggen, worden in de Schepenlijst wel de in het stamboekarchief beschikbare gegevens van dit ooit geregistreerde schip en summiere gegevens van de (oud-)eigenaren getoond.
Heeft u informatie over dit schip of bent u eigenaar en wilt u het graag weer 'activeren'? Laat het ons weten!
De meeste Zuiderzeehavens hadden elk hun eigen type kleine vissersvaartuigen, goedkoper dan hun grote broers en geschikt voor een kleine bemanning. Zo kennen we nog Wieringer, Makkumer, Workumer, Vollenhover en Enkhuizer bollen. Misschien zijn er nog wel meer typen geweest waar we het bestaan niet van weten. Ze leken allemaal op elkaar, maar hadden toch hun onderlinge verschillen, voortkomend uit de plaatselijke omstandigheden, het gebruik en traditie. Van de Enkhuizer bollen die konden profiteren van de hoge wal, lag de lengte over stevens meestal tussen de zeven en acht meter.
In 1964 ontwierp J.K. Gipon voor Kooijman Jachtbouw te Zwijndrecht de 7 meter Enkhuizer bol 'Cadans', De opdracht bestond uit het tekenen van een scheepje met ronde boegen, geschikt voor een bemanning van vier personen, bijvoorbeeld een gezin van man, vrouwen twee kinderen. Gipon koos voor het type Enkhuizer bol omdat hij daarin het best de verschillende eisen kon verwezenlijken. Hij kende het type heel goed. In de Spiegel der Zeilvaart van November 1996 is een een uitgebreid artikel van zijn hand over de bol en de Enkhuizer bol in het bijzonder gepubliceerd.
De 7.00 meter Enkhuizer bol 'Kantje Boord' is in 1965 gebouwd in opdracht van C.P. Venema uit Haarlem.
Zijn zwager Hein Kersken jr. had namelijk voor de oorlog op de Westeinder Plas een Enkhuizer bol. Het was een houten vissersschip, dat voor recreatievaart geschikt was gemaakt. De bun was verwijderd en de tuigage was hersteld en verbeterd. Gipon was bij de restauratie behulpzaam geweest en kende vorm en hulpmotor werd gekozen voor een tweecilinder 10 pk Albin benzinemotor, die juist onder de zelflozende kuipvloer kon blijven. De dieselmotoren uit die tijd waren nog te zwaar en te hoog.
Eigenschappen
| Plaquette nummer: | 864 | Zeil nummer: | VD120 |
|---|---|---|---|
| Categorie: | X | Tekening nummer: | |
| Type: | Enkhuizer bol |
Bouw
| Bouwjaar: | 1967 | Ontwerper: | J.K. Gipon |
|---|---|---|---|
| Werf: | Kooijman Jachtbouw NV | Werf plaats: | Zwijndrecht |
| Motor: | Motor type: | ||
| Materiaal romp: | Staal | Materiaal kajuit: | Staal |
| Materiaal zeil: | Katoen | ||
| Onderwaterschip: | Kiel: |
Afmetingen
| Lengte stevens: | 7,20 m | Breedte berghout: | 2,54 m |
|---|---|---|---|
| Diepgang: | 0,55 m | Masthoogte water: | 7,80 m |
| Oppervlakte grootzeil: | 0,00 m2 | Oppervlakte fok: | 0,00 m2 |
| Oppervlakte botterfok: | 0,00 m2 | Oppervlakte kluiver: | 0,00 m2 |
| Oppervlakte totaal: | 0,00 m2 | Oppervlakte overig: | 0,00 m2 |
Tot nu toe bekende eigenaren en namen van het schip
| 1967 – 1972 | C.P. Venema, Haarlem ( Vrouwe Catharina) |
|---|---|
| 1972 – 1983 | S. M. van der Zweep , Uitgeest ( Vrouwe Catharina) |
| 1983 – 1986 | Peter van der Heide, Elburg ( Vrouwe Catharina) |
| 1986 – 1995 | H. Lok, Harderwijk ( Vrouwe Catharina) |
| 1995 – 2008 | A.G.J. de Koningh, 's Gravenhage ( Vrouwe Catharina) |
| 2008 – onbekend | A.H.J. Swart, Amsterdam ( Vrouwe Catharina) |
Geschiedenis
1993
1993
1993: Kronieken der stalen Enkhuizer bollen tot 1993
Klein maar Dapper Kroniek 11 - 'Vrouwe Catharina'
In het boek "Klein maar Dapper", samengesteld door Henk de Graaf, staat in Kroniek 11 geschreven:
1965-1966: We - de familie Venema - groeien al een poosje uit onze sloep. Daarom kijken we uit naar een schip, waarmee we kunnen zeilen, waarin de nodige ruimte aanwezig is, doch dat niet groter is dan 7,00 meter. Dan lezen we in de Waterkampioen over een nieuw Gipon-ontwerp: de Enkhuizer bol. Bouwer is Jan Kooijman uit Zwijndrecht. Dat leidt tot een uitnodiging voor de Hiswa, waar de bol tentoongesteld staat. We zien die dag niets anders meer. Resultaat is wel dat we 's avonds thuiskomen met een bouwnummer. De kinderen zijn nog op. Van slapen komt niets.
Op zaterdagavond gaan we allemaal in de auto en onze oude Eend opnieuw naar de Hiswa. De financiën zijn geregeld en we kopen de bol definitief.
Aflevering: juni 1966. Althans, dat dachten we. Edoch, de heer Vondeling beslist dat op 1-1-1966 deze 'luxe' 22% omzetbelasting zal worden geheven. Dat is een stevige streep door de rekening, financieel geeft dat een probleem. Uiteindelijk vinden we in overleg met Jan Kooijman een oplossing: voor het eerst levert hij een casco met een bouwpakket. Na het nodige, eerste timmerwerk resulteert dit uiteindelijk toch in een doop en een tewaterlating van de 'Vrouwe Catharina'. Hierna er in ieder geval met onze bol worden gevaren.
1967: In dit jaar wordt de 'Vrouwe Catharina' verder afgetimmerd: de keuken en het toilet komen er ondermeer in. Dan is in juni de bol eindelijk zover dat we echt kunnen zeilen. Aanvankelijk op het Spaarne, waarna we op een poeltje terecht komen met een stevige wind. Dat is even wennen. Dan gaat het op de fok weer huiswaarts. Onderweg is er veel belangstelling voor onze bol.
Dan komt de vakantie. De eerste grote reis. Wel blijkt dat de motor alleen wil lopen als er benzine in zit, maar daar zijn we snel aan gewend. Vervolgens gaat het via Aalsmeer en Rijpwetering richting Vinkeveense Plassen en via Weesp weer huiswaarts.
1968 - 1972: Zo hebben we een aantal jaren op met name de Vinkeveense Plassen gevaren. Tot we in 1971 het besluit moeten nemen de bol te verkopen. Lichamelijke omstandigheden in combinatie met het ontbreken van stahoogte noodzaken ons daartoe.
We plaatsen tijdens de Hiswa op de stand van Kooijman en de Vries een advertentie. Uiteindelijk reageert de heer Van der Zweep hierop. Na lang wikken en wegen wordt op 16 maart 1972 de knoop doorgehakt: de 'Vrouwe Catharina' verandert van eigenaar; maar gelukkig niet van naam.
Dat de verkoop van onze Enkhuizer bol in goede harmonie is verlopen, moge blijken uit het feit dat we ook daarna nog regelmatig contact hebben gehad en zelfs nog een keer zijn meegevaren met de 'Vrouwe Catharina'.
