Willemijna
Niet actief
Dit schip heeft een plaquette van de SSRP aan boord van een eerdere inschrijving, maar staat nu "geregistreerd" in Categorie X in het Stamboek en wordt dus gekenmerkt als 'Inactief'. Schip en eigenaar zijn op dit moment NIET "actief" aangesloten bij de SSRP als Behoudsorganisatie. De huidige eigenaar is (nog) niet in onze administratie opgenomen. Deelname aan Evenementen waarbij de eis wordt gesteld, dat het schip en de eigenaar zijn aangesloten bij dezelfde Behoudsorganisatie als onderdeel van de FVEN, is vanuit de SSRP daarom NIET mogelijk.
Dit betekent dat het schip nog onderdeel is van de Aanmeldingsprocedure (her-inschrijving) of, en dat geldt voor de meeste schepen, de eigenaar heeft het schip niet her-aangemeld en betaalt dus ook geen jaarlijkse bijdrage aan de SSRP voor Inschrijving in het Stamboek. Eventueel vermelde gegevens van schip en oud-eigenaren dateren meestal uit de periode van eerdere 'actieve' Inschrijvingen en zijn waarschijnlijk niet volledig en mogelijk niet correct. Voor dit schip kan, omdat het niet aantoonbaar voldoet aan de Criteria van de SSRP, geen Meetbrief door de KNWV worden afgegeven.
Vanwege de doelstelling van de SSRP om alle historie van de in het Stamboek opgenomen schepen vast te leggen, worden in de Schepenlijst wel de in het stamboekarchief beschikbare gegevens van dit ooit geregistreerde schip en summiere gegevens van de (oud-)eigenaren getoond.
Heeft u informatie over dit schip of bent u eigenaar en wilt u het graag weer 'activeren'? Laat het ons weten!
De hoogaarzen die voor de vangst werden gebruikt, werden bijna alle gebouwd op de werf van Meerman in Arnemuiden. Jules van Beylen becijferde in zijn standaardwerk 'De Hoogaars en de visserij van Arnemuiden' dat er sinds 1869 ongeveer 205 hoogaarzen van stapel liepen. De werf bouwde een hoogaars in drie tot vijf maanden. De prijs lag aan het einde van de negentiende eeuw tussen de 1000 en 1500 gulden. Behalve rechtstreekse bestellingen, bouwden de Meermannen ook schepen voor eigen rekening. Voordat een dergelijk schip van de helling liep, was er meestal wel een koper verschenen. Na de aanleg van de spoorlijn naar Vlissingen en de kanalisering van de Arne in 1872 werden sommige werf activiteiten tijdelijk naar de noordzijde; van de spoordam verplaatst.
De laatste eikenhouten hoogaars is in 1962 (De Hoogaars 'Kraagbeer') van stapel gelopen, daarna werden er geen nieuwe schepen meer gebouwd door Meerman. Wel werd er nog enig restauratiewerk en onderhoud aan schepen gedaan. Op 14 juni 1986 deed Meerman de deuren van de werf voorgoed achter zich dicht. Voor lange tijd werd het stil op de werf. In 2007 werd de Historische Werf Meerman feestelijk geopend, gegrondvest op de lange historie van de werf die Jacob Meerman in 1786 was gestart.
De Hoogaars 'Willemijna' is in 1959 gebouwd, onder welke naam en voor welke opdrachtgever weten we (nog) niet.
Eigenschappen
| Plaquette nummer: | 1978 | Zeil nummer: | |
|---|---|---|---|
| Categorie: | X | Tekening nummer: | |
| Type: | Hoogaars |
Bouw
| Bouwjaar: | 1959 | Ontwerper: | Meerman |
|---|---|---|---|
| Werf: | Gebr. Meerman | Werf plaats: | Arnemuiden |
| Motor: | Inbouw | Motor type: | |
| Materiaal romp: | Eikenhout | Materiaal kajuit: | Eikenhout |
| Materiaal zeil: | Dacron | ||
| Onderwaterschip: | Kiel: |
Afmetingen
| Lengte stevens: | 11,30 m | Breedte berghout: | 3,90 m |
|---|---|---|---|
| Diepgang: | 0,70 m | Masthoogte water: | 13,10 m |
| Oppervlakte grootzeil: | 34,60 m2 | Oppervlakte fok: | 16,80 m2 |
| Oppervlakte botterfok: | 0,00 m2 | Oppervlakte kluiver: | 11,50 m2 |
| Oppervlakte totaal: | 62,90 m2 | Oppervlakte overig: | 0,00 m2 |
Tot nu toe bekende eigenaren en namen van het schip
| onbekend – onbekend | C.J. van Bloois, Vlaardingen ( Nina) |
|---|---|
| 2003 – 2015 | G. Sieg, Wetter ( Willemijna) |
| 2015 – onbekend | Fam. de Wit, 's Gravenhage ( Willemijna) |
Geschiedenis
1996
1996
1996: Grote restauratie bij Jachtwerf Joh. van der Meulen in Sneek tussen 1996 en 1999
Tussen 1996 en 1999 is er op de Jachtwerf Joh. van der Meulen in Sneek een grote restauratie uitgevoerd.
2016
juli 2016
juli 2016: Spiegel der Zeilvaart juli-augustus 2016 nummer 6 - Houten hoogaars met boegschroef
Sinds mei 2015 heeft de bij het Stamboek ingeschreven, maar 'inactieve' (Categorie X) 'Willemijna' een nieuwe eigenaar, de familie De Wit. Met een mast van ruim 11 meter en een boeg die ver en hoog boven het water uitsteekt, is manoeuvreren op de motor een kunst met dit schip. De kop is een echte windvanger en dat merk je vooral tijdens het aan- en afmeren en bij het wachten voor bruggen of andere kunstwerken. Daarbij komt dat eigenaar Freek ook solo met het schip wil kunnen varen. Na een seizoen vond de familie het tijd voor meer vaarcomfort en vroeg daarom aan Henk van der Meulen of hij de hoogaars van een boegschroef kon voorzien.
De keus voor een externe boegschroef was snel gemaakt, omdat een tunnel dóór de romp niet mogelijk is bij een hoogaars. Een buis dwars onder het vlak zou ook niet werken, omdat die teveel weerstand oplevert. De enige plek die overbleef was op de stevenbalk, onder de waterlijn. Navraag en enig speurwerk wees uit dat ASA Boot Electro een passende externe boegschroef verkoopt. "De 'Willemijna' weegt 15 ton en daarvoor is de zwaarste externe boegschroef met enkele schroef van 70-95 kg nodig. Het geheel is 55 cm lang en 20 kg zwaar," vat Henk van der Meulen samen. "Toen we de boegschroef binnenkregen en de 'Willemijna' in de loods lag, begon het gepuzzel."
"Het liefst wilden we de combinatie boegschroef/motor monteren met de motor aan de bovenzijde. Het voordeel is dan dat de schroef dieper onder water komt te zitten. Maar wij hebben de boegschroef toch met de motor naar beneden gemonteerd, omdat dat minder kwetsbaar is voor de motor en omdat de boegschroef dan steviger vastzit. Dit was eigenlijk de enig mogelijke positie. De stevenbalk was te smal voor de montage van de boegschroef en de pen aan de boegschroef die door de stevenbalk heen moest, was te kort." Daar heeft Van der Meulen speciaal een langere versie van besteld. Door deze holle pen gaat de elektrische bedrading naar binnen. "De stevenbalk hebben we aan beide zijden verdikt en gestroomlijnd. Vanaf het vlak hebben we een horizontale balk naar voren gemaakt en ook die balk heeft een gestroomlijnde vorm. Om de boegschroef heen zit een RVS-hoeklijn, die van zichzelf zo stevig is dat de boegschroef nooit geraakt kan worden. Voor voldoende rendement moet de boegschroef onder water zitten met de minimale afstand van de schroefdiameter. Dat is gelukt, ook al zit hij met de motor naar beneden, daardoor steekt het geheel wel 6 centimeter onder het vlak uit aan de voorzijde. Gelukkig is dat nog niet het diepste punt van het schip. De boegschroef met het frame vormt nu eigenlijk de nieuwe loefbijter van het schip." Hij besluit: "Een boegschroef onder een houten platbodem maken, dat was wel een noviteit."
Aanvulling vanuit de Criterium Commissie
De Criterium Commissie van de SSRP was niet op de hoogte van deze aanpassing van de 'Willemijna'. Overigens ook niet van de loefbijter die blijkbaar al in een eerder stadium onder aan de voorsteven was gemonteerd. Van oorsprong hebben Hoogaarzen GEEN loefbijters.
Onze criteria zeggen daarover: "Een loefbijter mag alleen worden toegepast bij jachttypen waar dit in hun oorspronkelijke vorm gebruikelijk was. De vorm mag niet afwijken van de historisch gebruikelijke en de loefbijter mag niet verder naar voren uitsteken dan de verticale lijn door het voorste punt van de voorsteven op de waterlijn gemeten."
De SSRP is van oordeel dat dit soort uitzonderingen op de criteria alleen worden goedgekeurd, als dit vanwege bijzondere omstandigheden noodzakelijk is, zoals ouderdom of lichamelijke gebreken van de eigenaar en dan alleen maar tijdelijk.
