2022 nummer 10: Kleurrijk

Kleurrijk

Wat er allemaal ooit is vastgelegd ....

Een paar maanden geleden, het zal augustus of september geweest zijn, schreef ik het volgende:
Ik heb de nodige platbodems gezien met kleurige boeisels. Oranje, lichtblauw, een soort lila en wat er niet allemaal nog meer mogelijk is. Luxe en sober. Een Lemmeraak zag ik met knalgele landvasten, ik zag fluoriderend oranje zeilbanden en zonnecollectoren op allerlei manieren aangebracht. Allemaal zaken die door de Criteria die de SSRP hanteert op zijn zachtst gezegd niet gepromoot worden. Kan het: JA. Wijs ik het af: NEE. We leven nu in de 21e eeuw. Wat ik wel belangrijk vind is dat we vastleggen en documenteren hoe alles rondom onze schepen geweest is door de jaren heen.
De kleuren van het schip en de uitvoering van het touwwerk bepalen niet wat voor type schip het is. Om dat te bepalen moet je kijken aan wat voor kenmerken een schip voldoet. Dat is iets anders dan wat er in de criteria geformuleerd is. Om over na te denken.

Ongeveer een week geleden kreeg ik een reactie op dit stukje tekst van Willem Fokkema. Er was over nagedacht.

Recent schreef je in je leuke rubriek ‘Behou(d)t het goede’ over de kleuren van de schepen tegenwoordig. Ik heb er ook nog wel eentje voor je. Eind jaren zestig lag er in Durgerdam een knal oranje Staverse jol. Het was een overijzerde houten jol, die niet alleen opviel door zijn kleur maar ook door zijn naam: Dr Knudde Reutelfleut. Genoemd naar de bioloog uit de conference van Toon Hermans. De naam was in sierlijke letters over de lengte van de romp geschilderd. Het was het hoogtepunt van de flowerpower en de jol paste helemaal in dit beeld. Helaas nooit een foto van gemaakt. Binnen al dat blik zat waarschijnlijk niet veel hout meer want na enige tijd verhuisde de jol naar het schepenkerkhof net buiten de haven waar hij langzaam uit elkaar viel. Mijn broer en ik hebben de botteloef en kluiverring er nog af gesloopt. Die hebben vijftig jaar bij ons liggen wachten op betere tijden. Totdat ik recent het verhaal van de restauratie van de jol de 'Bolleboos' op Urk tegen kwam.
De 'Bolleboos' wordt met veel enthousiasme door Sjouke Vink en gezin totaal gerestaureerd. Hij had nog geen botteloef en ik gunde de botteloef van Dr Knudde Reutelfleut graag een tweede leven op de 'Bolleboos'. Na een lekker visje bij de Jongens van de Fant hebben, wij dit stukje smeedwerk vorige maand aan Sjouke overhandigd.

	Op de foto is de botteloef van Dr Knudde Reutefleut te zien. Ze heeft weer een bestemming gekregen op een plek waar het hoort.
Op de foto is de botteloef van Dr Knudde Reutefleut te zien. Ze heeft weer een bestemming gekregen op een plek waar het hoort.

En zo herkenbaar

Een foto van Dr Knudde Reutelfleut hebben we niet. Maar er was iets waarin je in deze oranje boot een Staverse jol kon herkennen. Herkennen zonder dat er een handleiding voor nodig was. Je had er geen Criteria van het Stamboek bij nodig.

Weet u wat ik dan weer bijzonder vind? Zowel in de digitale nieuwsbrief “Scheepspost” en in de laatste Spiegel der Zeilvaart staat een oproep om een inventarisatie te maken van schilders en schrijvers, die gevaren hadden of nog altijd varen. Hun schepen moeten hierin de hoofdrol spelen. En wat staat er als illustratie bij? Een afbeelding van een schilderij met een gele Staverse jol!

	De nieuwe eigenaar (links voor de jol) is blij met de oude botteloef
De nieuwe eigenaar (links voor de jol) is blij met de oude botteloef

Is er iemand die een foto heeft van Dr Knudde Reutelfleut?


 

Het Vlugschrift "Uit het Stamboek - Behoud(t) het goede" 
wordt samengesteld door Gerard ten Cate.


Terug naar vorige pagina