2024 nummer 10: Weet u het nog? In 1955 werd de SSRP opgericht!
Wat er allemaal ooit is vastgelegd ....
In de Tweede Wereldoorlog was het aantal traditionele zeilende schepen gedecimeerd. Van de ooit zo trotse zeilende vloot schepen, vaartuigen en jachten was niet heel veel meer over. Uit deze teloorgang kwam de Stichting Stamboek Ronde en Platbodemjachten voort. In de volksmond werd dit al snel “Het Stamboek” genoemd. Tegenwoordig is de afkorting SSRP net zo ingeburgerd.
De, met name door de heer C.J.W. van Waning geïnitieerde, Stichting Stamboek Ronde en Platbodemjachten, gaf richting aan het behoud van de traditioneel Nederlandse schepen en het vastleggen van de kennis erover. Veel later beschreef de heer van Waning terugkijkend zijn idee als volgt: “De onverwachte gevolgen van een ondoordacht idee.” De Stichting werd een succes. Het is de oudste maritieme Behoudsorganisatie wereldwijd.
Herkenbaar met nummer op plaquette
Op enig moment kwam er behoefte, inmiddels zo’n zestig jaar geleden, om de bij het Stamboek ingeschreven schepen “herkenbaar” te maken. De schepen kregen een merkteken. Een merkteken in stijl. De bekende Stamboekplaquette werd ontworpen door de kunstenaar W.J. Dijk met het doel deze op een zichtbare plek in het schip te bevestigen. Per schip werd deze van een uniek nummer voorzien. De geschiedenis van het schip werd gekoppeld aan het nummer op de plaquette. Hiermee ontstond een verzameling scheepsverhalen. Eerst heel spaarzaam en voorzichtig. Het is nu een bron van kennis geworden. Iedere dag wordt er informatie toegevoegd.
Was het eerst een stoffig enveloppensysteem, dat alleen toegankelijk was voor de Stamboekbeheerder, tegenwoordig kan iedereen die informatie terugvinden op onze website. Naast de bekende verhalen zitten er pareltjes tussen, die het waard zijn om bekeken en gelezen te worden. Heel onlangs kregen we van Peter Hamer een compleet onderzoek naar de geschiedenis van een schip dat hij een aantal jaren in zijn bezit had en een bijzondere geschiedenis kent. Ondanks dat het nooit opgenomen geweest is in het Stamboek, hebben we de informatie in de schepenlijst opgenomen. Misschien wordt dit schip ooit nog eens ingeschreven (https://www.ssrp.nl/stamboek/schepen/de-vrouw-elisabeth-9235). Het staat nu nog in de categorie “Z” waar schepen in staan waarvan we wel informatie hebben zonder contact met de eigenaar en schepen die soms niet meer bestaan, maar toch waardevol zijn geweest voor de ontwikkeling van onze R&P vloot.
Gevonden tjotter met plaquettenummer 499
De afgelopen maand werden we gebeld door iemand die vertelde eigenaar van een schuur te zijn die moest worden gesloopt. Er stonden een paar boten en een auto in waarvan de eigenaren niet bekend waren. Het riet van het ingestorte dak bedekte het tafereel. De schuur was decennia geleden eens verkocht als onderdeel van een groter erf. De auto en de boten bleven staan. Ze hoorden niet bij de verkoop, maar de werkelijke eigenaren waren ook niet bekend. Ooit waren zij wel bekend geweest, maar de stalling was bemiddeld door iemand die overleden was. In dertig jaar tijd hebben de eigenaren van de boten en de auto zich niet gemeld. Uiteindelijk bleek de eigenaresse van de auto te achterhalen. Bij de twee boten blijkt dit lastiger.
Omdat er iets moest gebeuren is de eigenaar van de schuur de boten schoon gaan maken. Op de ene, een polyester zeilbootje waarvan meerderen zijn gebouwd, ga ik niet verder in. De andere wel. Het was een houten scheepje met plaquette(nummer) en de naam duidelijk leesbaar. Een korte zoektocht, op het Internet van de schuureigenaar, leidde onmiddellijk naar de SSRP. We zijn gaan kijken.
Wij vonden het ééngangstjottertje 'Goudsprinkeltje', gebouwd in 1966 door Berend de Jong in Heeg. We waren verrast. Enerzijds omdat het scheepje nog steeds in een redelijke conditie lijkt te zijn, anderzijds teleurgesteld omdat alle losse onderdelen ontbreken. De boot staat op een trailer. (https://www.ssrp.nl/stamboek/schepen/goudsprinkeltje-499)
Het 'Goudsprinkeltje' moet weg van de plek waar het staat
De eigenaar van de schuur heeft geen plannen om zelf iets met het scheepje te doen. Ondanks de staat waar het in verkeert, zal er behoorlijk geïnvesteerd moeten worden om het weer zeilend te krijgen (roer, zwaarden, tuig en vlonders ontbreken).
We willen graag uw hulp. Misschien weet u of de werkelijke eigenaar van het 'Goudsprinkeltje' nog leeft, waar hij of zij woont, of weet u waar de losse onderdelen gebleven zijn? Wij hebben een naam van een eigenaar uit 1997, maar naspeuringen leveren niets op. Evenmin weten wij of de naam van de eigenaar die wij hebben, de laatst bekende is. 1997 was voor ons het laatste contactmoment.
Alle informatie die wij bezitten staat op onze website bij het scheepje vermeld. Misschien is het leuk om te vermelden dat wij lange tijd nauwelijks informatie over het 'Goudsprinkeltje' hadden. De foto’s op onze website hebben we redelijk recent van de eerste eigenaar gekregen.
Hoewel er nu nog geen sprake van is, zijn we benieuwd of er onder onze begunstigers mensen zijn die mogelijk nog een toekomst voor dit scheepje zien. We horen graag van u.
Het Vlugschrift "Uit het Stamboek - Behoud(t) het goede"
wordt samengesteld door Gerard ten Cate.