Vrouwe Wijnanda
De meeste Zuiderzeehavens hadden elk hun eigen type kleine vissersvaartuigen, goedkoper dan hun grote broers en geschikt voor een kleine bemanning. Zo kennen we nog Wieringer, Makkumer, Workumer, Vollenhover en Enkhuizer bollen. Misschien zijn er nog wel meer typen geweest waar we het bestaan niet van weten. Ze leken allemaal op elkaar, maar hadden toch hun onderlinge verschillen, voortkomend uit de plaatselijke omstandigheden, het gebruik en traditie. Van de Enkhuizer bollen die konden profiteren van de hoge wal, lag de lengte over stevens meestal tussen de zeven en acht meter.
In 1964 ontwierp J.K. Gipon voor Kooijman Jachtbouw te Zwijndrecht de 7 meter Enkhuizer bol 'Cadans', De opdracht bestond uit het tekenen van een scheepje met ronde boegen, geschikt voor een bemanning van vier personen, bijvoorbeeld een gezin van man, vrouwen twee kinderen. Gipon koos voor het type Enkhuizer bol omdat hij daarin het best de verschillende eisen kon verwezenlijken. Hij kende het type heel goed. In de Spiegel der Zeilvaart van November 1996 is een een uitbereid artikel van zijn hand over de bol en de Enkhuizer bol in het bijzonder gepubliceerd.
Zijn zwager Hein Kersken jr. had namelijk voor de oorlog op de Westeinder Plas een Enkhuizer bol. Het was een houten vissersschip, dat voor recreatievaart geschikt was gemaakt. De bun was verwijderd en de tuigage was hersteld en verbeterd. Gipon was bij de restauratie behulpzaam geweest en kende vorm en hulpmotor werd gekozen voor een tweecilinder 10 pk Albin benzinemotor, die juist onder de zelflozende kuipvloer kon blijven. De dieselmotoren uit die tijd waren nog te zwaar en te hoog.
Eigenschappen
| Plaquette nummer: | 459 | Zeil nummer: | |
|---|---|---|---|
| Categorie: | B | Tekening nummer: | |
| Type: | Enkhuizer bol |
Bouw
| Bouwjaar: | 1965 | Ontwerper: | J.K. Gipon |
|---|---|---|---|
| Werf: | Kooijman & De Vries | Werf plaats: | Deil |
| Motor: | Inbouw | Motor type: | |
| Materiaal romp: | Staal | Materiaal kajuit: | Staal |
| Materiaal zeil: | Dacron | ||
| Onderwaterschip: | Kiel: |
Afmetingen
| Lengte stevens: | 7,00 m | Breedte berghout: | 2,72 m |
|---|---|---|---|
| Diepgang: | 0,54 m | Masthoogte water: | 9,00 m |
| Oppervlakte grootzeil: | 17,65 m2 | Oppervlakte fok: | 7,15 m2 |
| Oppervlakte botterfok: | 0,00 m2 | Oppervlakte kluiver: | 0,00 m2 |
| Oppervlakte totaal: | 24,80 m2 | Oppervlakte overig: | 0,00 m2 |
Tot nu toe bekende eigenaren en namen van het schip
| 1992 – Nu (laatst bekend) | K. van der Wielen, Heerhugowaard ( Vrouwe Wijnanda) |
|---|
Geschiedenis
1993
1993
1993: Kronieken der stalen Enkhuizer bollen tot 1993
Klein maar Dapper Kroniek 4 - 'Vrouwe Wijnanda'
In het boek "Klein maar Dapper", samengesteld door Henk de Graaf, staat in Kroniek 4 geschreven:
Het scheepje is in 1965 besteld door de heer Beisterveld uit Bilthoven, na een bezoek aan de HISWA, waar het Enkhuizer bolletje toen voor het eerst werd tentoongesteld door - toen nog - Kooijman Jachtbouw. Het casco werd eind 1965 afgeleverd door v.d. Torre, en begin 1966 afgetimmerd en afgeleverd. Helaas is de heer Beisterveld inmiddels overIeden, is zijn naaste familie geëmigreerd en kon ik derhalve de informatie over de eerste zes jaar alleen uit de tweede hand vernemen.
Jan Kooijman kon zich nog de aflevering herinneren en dat de bestelling en betaling voor eind 1965 afgehandeld moest zijn, dit in verband met de invoering van de BTW. De tweede eigenaar wist te vertellen dat het schip heel luxueus en compleet was afgetimmerd, inclusief de "HISWA-spreuk" op de achterplecht: "Ik breng de verten naderbij". Naar verluidt voer de famiolie met het bolletje als met een statenjacht, voornamelijk dagtochtjes op het Veluwemeer. De havenmeester van jachthaven Zeegers in Harderwijk tuigde het schip op en af, ruimde het op en had de dagelijkse verzorging in handen. Vanwege invaliditeit van de heer Beisterveld heeft de fa. Zeegers het schip voor hem in 1972 verkocht. Helaas viel niet meer te achterhalen wat of wie de inspiratie voor de naam "Vrouwe Wijnanda" is geweest.
