De Vrouw Lucia

Een bolletje vaart op de Deense wateren

Sedert 1930 bezit ik hetzelfde schip, een Vollenhovense Bol van ruim 8 bij 3 meter, met een diepgang zonder zwaard van 85 cm. Het scheepje is als jacht gebouwd aan de Ronduite en ik heb er mee gevaren op de Loosdrechtse plassen, de Zuiderzee, in Friesland en de Wadden. Ik heb er steeds meer vertrouwen in gekregen en ben er steeds meer van gaan houden. Lang had ik een wens: er eens mee naar Denemarken te gaan, om daar met eigen schip te zwerven tussen al die eilanden. Telkens als ik vloog naar of van Kopenhagen en het helder genoeg was om te zien, had ik neergekeken naar dat prachtige vaarwater en telkens werd die wens versterkt. In de zomer van 1954 deed zich dan de gelegenheid voor die wens ten uitvoer te brengen. Vaak is het zo, dat wanneer een langgekoesterde wens in vervulling gaat, het toch niet zo is als men zich had voorgesteld, er is een zekere teleurstelling, dat het toch niet zo was als men zich had gedacht. En als het voorbij is, is er een zekere leegte. Het tegendeel is waar geweest: het water en de kusten zijn daar zo mooi, dat ik er graag weer heen zou willen om verder te ontdekken en te genieten en de herinnering aan de gemaakte tocht is rijk.

Op Vrijdag 30 Juli om drie uur 's middags gaan we gevieren aan boord. Het schip is in de puntjes in orde. Navigatiemiddelen, een groot stel kaarten, reddingsboeien, proviand, kleren, kortom alles wat er voor een lange tocht nodig is, is de dagen tevoren aan boord gebracht. We moeten nog even langs de kraan om de watertank te vullen en dan kunnen we vertrekken. De hele maand Juli is het treurig gesteld geweest met het weer, maar nu ziet het er uit of het beter wil worden. Toch blaast de westenwind van de laatste en zoveelste depressie nog heel behoorlijk, gelukkig van de goede kant. Dat merken we gauw genoeg, want met bakstagwind gaat het recht toe recht aan op Enkhuizen aan, het Krabbersgat door en in de schemer tussen een hele vissersvloot door langs het licht van de Ven, langs Stavoren naar Kornwerderzand. Het laatste uur waait het hard. De rood-groene lamp op de steven waait een paar maal uit, maar dat verhelpen we en om half een meren we voor de eerste nacht langs de kade binnen de sluizen.

Op 6 september 1973 vierde H.M. Koningin Juliana haar 25 jarig jubileum als vorstin. Daarom organiseerde IJlst in september 1973 een stadsfeest met als hoogtepunt op zaterdag 8 september een Vlootschouw voor Ronde en Platbodemschepen.

Uitnodiging
"Van 5 tot 8 september zullen er dit jaar weer stadsfeesten zijn in het stedeke IJlst. Deze datum houdt verband met de viering van het Regeringsjubileum van H.M. Koningin Juliana. De Vereniging Stadsfeesten IJlst stelt zich voor op zaterdag  8 september een Vlootschouw te organiseren van ronde en platbodemjachten net als enige jaren geleden. De schepen zullen op vrijdagavond 7 september IJlst binnen kunnen lopen; de vlootschouw zal dan op zaterdagochtend om ongegeveer 10.00 uur plaats vinden. Wij hopen dat ook dit jaar de Commissaris van de Koningin in staat zal zijn de vlootschouw op het Friese Statenjacht af te nemen. Het bestuur van de Vereniging Stadsfeesten Wist hoopt dat vele kapiteins hun steven richting IJlst zullen wenden op 7 september, ondanks de vergevorderde tijd in het jaar."

In de Waterkampioen staat abusievelijk 'De Vrouwe Lucia' vermeld. Dat moet echt 'De Vrouw Lucia' zijn!

In 2006 verkoopt eigenaar W.P. Sprenger de bol aan A. Hartog in Hoogeveen. De heer Sprenger had de bol een andere naam (Vrouwe Margaretha) gegeven. De nieuwe eigenaar heeft de oude naam 'De Vrouw Lucia' weer in ere hersteld.

Onlangs mochten we oude fotoalbums van Rien Gipon scannen. Hij was verwoed zeiler en fotografeerde en verzamelde ruim voor de oorlog al van alles en nog wat over de zeilsport. In de albums zit een grote variëteit aan foto’s. Veel privé foto’s. Maar, ook foto’s van de boeier 'Rana', de toen nieuwe boeier 'Thomas' en de Vollenhovensebol 'Goetzee'. Rien Gipon is al in 1963 overleden, zijn weduwe dit jaar. Rien was lange tijd voorzitter van één van de zeilverenigingen op Loosdrecht.
De foto’s zijn veelal van het formaat “postzegel” of net iets groter. Ze zijn allemaal ooit handmatig afgedrukt. De scans van de foto’s hebben we opgenomen in het stamboek archief en we hebben de foto’s van de 'Thomas' en de 'Goetzee' doorgemaild naar hun huidige eigenaren.
De foto van de 'Goetzee' uit 1941 is bijzonder vanwege de halvewinder, waar ze mee zeilt. De foto was niet bekend bij de eigenaar van de 'Goetzee', Jan Paul Loeff. Van hem kregen we wel het volgende verhaal bij de foto en een aanvullende foto.
“Dank je wel voor deze foto. Ik kende hem niet. Zie dat scheepje er eens door scheuren. Een verhaal over deze situatie.
Allereerst waarom op Loosdrecht...de bezetter had al snel door dat Zuiderzee de gouden kans bood om contact met watervliegtuigen van de Engelsen te maken. Daar hadden ze geen enkele controle over dus werd eind 1940 de Zuiderzee verboden gebied voor de watersport. Ook de visserij en de binnenvaart kreeg allerlei restricties opgelegd. Toen mijn vader de 'Goetzee' kreeg in 1940 had hij een volle set zeilen erbij besteld. Daar zat, zoals je ziet, een halvewinder bij. De grote concurrent en vriend 'De Vrouw Lucia' van (oom) Wim Dudok van Heel had echter een spinaker (van katoen uiteraard, er was niets anders). Daar was hij veel sneller mee, maar een spinaker bestellen in de oorlog was natuurlijk niet mogelijk. Om toch een beetje bij te blijven verzon mijn vader een fokkeboom voor die halvewinder.".

Uit het Stamboek - Behou(d)t het Goede 2017 nummer 9

Reactie van Dirk Huizinga op dit verhaal

Mooie foto’s van de Vollenhoofse bollen. Bij 'De Vrouw Lucia' heb ik echter een aanvulling/kanttekening. De foto met spinnaker is van oudere datum. In ‘De Zeilsport’ van J. Loeff uit 1977 is ze ook opgenomen en ze zal dus nog eerder geschoten zijn.