De BERETANDEN van de SSRP, julii 2024 nummer 7

Van de bestuurstafel

Zomer 2024, prachtige door de wind gestuurde wolkenluchten waaruit regelmatig regen valt. Het vakantievaarseizoen steekt van wal. Voor nieuwe scheepseigenaren dé manier om hun schip te leren kennen. In havens afgemeerd volgt al snel de kennismaking met schippers van andere ronde en platbodemjachten. Informatie wordt gedeeld en de prachtige herinneringen aan zijn of haar vaarvakantie worden opgehaald. Dat 2024 ook mooie vaarverhalen moge opleveren!

Een delegatie van het Bestuur, Stamboekbeheerder, Administratie en Gerard ten Cate hebben bij onze automatiseerder iWink een constructief en toekomstgericht overleg gevoerd m.b.t. onze website SSRP.nl. Tijdens de Voorjaarsbijeenkomst SSRP in Hotel Oostergoo te Grou hebben wij het concept Beleidsplan SSRP 2024-2029 mondeling verwoord. De informatie die onze site bevat is inmiddels door Jan Eissens en iWink overgezet van versie 4.8 naar versie 5.1. De layout en de implementatie met andere maritieme bronnen, de besteedbare mens-uren en de bijbehorende onkosten zijn besproken en worden uitgewerkt. Het onderwerp fondsenwerving loopt parallel aan dit traject.
Kortom: een mooi en enerverend takenpakket binnen de SSRP!
De organisatie rondom de Jubileumreünie (8, 9 en 10 augustus 2025) loopt en daarover houden we u zeker op de hoogte.
N.a.v. de Beretanden van juni j.l. ontvingen wij een prachtige herinnering vanaf ‘de Maze’ in 1965!

Herinnering aan de SSRP Lustrumreünie 1965 van Sikko Steenstra

De aankondiging van onze voorzitter, mevrouw Ineke Verkaaik-Hogervorst, van de Lustrumreünie in het komende jaar 2025 deed mij terugdenken aan mijn eerste reünie in 1965, 11 jaar oud, aan boord van de tjalk “De Maze” van mijn ouders.
Niet alleen was het woord reünie een nieuw woord voor mij, de verhalen die de ronde deden waren inspirerend en gaven aan dat dit wel een uitzonderlijke belevenis moest worden. De reünie zou starten in Sloten, het was volop zomerweer. Op het Slotermeer lag de jachtklipper 'Eleonora II' van de familie Van Hasselt voor anker. De familie was bezig het fraaie zwart op te halen met doeken met petroleum. Nog dichter bij Sloten komende zagen we een woud van masten. Meer dan 100 schepen hadden zich reeds verzameld en de gracht door Sloten lag vol met ronde jachten. Overal werd nijver koper gepoetst, de geur van Brasso was overheersend en er was grote bedrijvigheid om het schip zo gunstig mogelijk te tonen. Niet alleen waren er veel tjalken, maar ook botters uit de visserij en met een kajuit er op, blazers, een bolpraam met een eettafel en een kleedje, een punter met één zwaard, een houten hoogaars, geheel in het blik, een buitengewone diversiteit. De volgende ochtend was er een palaver voor de schippers in het stadhuis. Na geruime tijd kwamen de schippers weer naar buiten, allemaal gekleed in blauwe jasjes en grijze broeken, sommige met een witte schipperspet, anderen met een blauwe schipperspet. De schippers keken ernstig, doordrongen van de opgave die zij hadden gekregen, naar Heeg varen en de dag daarna naar Sneek.

Aldaar op het meer admiraalzeilen, een waterspel, een diner, op zondag een kerkdienst, hardzeilen en zo meer. Wij kwamen in contact met de tweemasttjalk de Abrahams Schoot van de familie Dammers. De motor deed het niet en of wij hen wilden slepen. Natuurlijk deden we dat. De familie bleek in Londen in het voorstadje Purley te wonen, en hoe bijzonder: mijn ouders woonden daar in 62/63 ook, slechts een paar straten verder.

Met een vloot van ruim meer dan 100, misschien wel 150 schepen door IJlst en later Sneek varen gaf weldra een gevoel van samenhorigheid. Alle schepen werden bevolkt door gezinnen, soms grote gezinnen. Er was veel publiek op de wal, circus Van Waning kwam voorbij. De bruggen stonden eindeloos open en als zij dicht waren moest het schip gaande blijven, niet eenvoudig natuurlijk. In Sneek was door de warrelende wind de sierwimpel om de mast gedraaid. Mijn vader vroeg mijn zuster Maaike de wimpel te klaren en zij schoot rap omhoog de mast in. Een toeschouwer op de kant nam deze handeling waar en riep mijn vader grappende het woord “kinderbeul” toe. Jarenlang hebben wij onze vader hiermee geconfronteerd.
Tijdens het admiraalzeilen op het Sneekermeer was er nauwelijks wind en het was warm, zeker voor de admiraal en zijn secondanten, allen gekleed in historische kostuums. Onze tjalk had nog het oorspronkelijke (uit de vrachtvaart) zware katoenen zeil. De fok had een enkele val en was na het groeten van de admiraal voor een iel mannetje van 11, maar nauwelijks omhoog te krijgen.
De beelden van deze reünie zijn te zien in de fantastisch film “Van Klik tot Kluiver” die in 1967 uit kwam. O.a. zie je ook in deze film dat het model van de katoenen tuigen niet altijd geweldig was. Ook het houtwerk was, waarschijnlijk door de jachtlak, veel donkerder. Dat wat betreft de schepen, maar de opvarende zagen er ook anders uit. Vrijwel alle mannen hadden een brilmontuur gelijk aan dat van de bril van Godfried Bomans en de enkeling die dacht te kunnen admiraalzeilen in een zwembroek, in die tijd tot ruim boven de navel, het buikje paste er goed in, is voor eeuwig op het celluloid vastgelegd.
Sikko Steenstra

n.b. Op de pagina Evenementen 1961-1970 staat een uitgebreid verslag van deze reünie in 1965 en de andere in dat decennium.

Delfsail 2024 waaraan Gerard ten Cate heeft meegedaan

De voorgaande Delfsail was al weer acht jaar geleden. Hoewel dit evenement in principe ieder vijf jaar gepland is, was de Coronapandemie er de reden van dat Delfsail deze keer drie jaar later georganiseerd werd.
De deelnemende tallships werden daardoor anders dan oorspronkelijk gepland. De grootste was dit keer de Poolse Dar Mlodziezy de opvallendste misschien wel de Spaanse El Galeon een replica van een 17e-eeuwse zeevaarder. Bekende Nederlandse aanwezigen waren oa. De Eendracht, de sleepboot Holland en de Wylde Swan.

Zoals bekend is Delfzijl een havenplaats in het noordoosten van Nederland aan de Eems. Vooral gericht op de kustvaart. Eén van de hoogtepunten tijdens Delfsail was de doopplechtigheid van de Maxima, een nieuw schip van de rederij Wagenborg. Koningin Maxima verrichtte de doopplechtigheid.

Ons varend erfgoed lag afgemeerd aan een ponton in de Damsterhaven. Vroeger werden in deze haven een tijdlang vissersschepen gelost. De haven wordt aan de ene zijde omsloten door een dijk met daarin een spuisluis en een gemaal en aan de andere zijde door een brug waarin een beweegbaar gedeelte zit. Het werd slechts een paar keer per dag bediend. Vanaf de brug waren we goed zichtbaar en het ponton waaraan we lagen was goed bereikbaar. Maar omdat we achter de brug lagen konden we ons maar beperkt varend laten zien.
De groep schepen die het FVEN vertegenwoordigden bestond uit een stevig deel oude sleepboten, kotters, paar Stamboekschepen en een paar klippers en tjalken. Van de Oude Glorie er één historische motorboot en van de VKSJ één zeilende klassieker. Wij waren met onze hoogaars aanwezig en hadden de Stamboekvlag in top.

Hiervoor schreef ik al dat in de dijk een spuisluis zit waar het overtollige water van het Eemskanaal geloosd kan worden. De week voorafgaand aan Delfsail had het nogal geregend. Een groot gedeelte van het water dat in de provincies Groningen en Drenthe gevallen was werd via deze sluis geloosd. Onze schepen lagen vol in het sterk en wild stromende spuiwater. Voor zover mij bekend heeft niemand er schade door geleden.

De sfeer was goed, Delfzijl had zijn best gedaan zich goed te presenteren, het weer had beter gekund. In de kajuiten was het gezellig. Dat twee bruggen in de Staandemastroute van Groningen naar Delfzijl juist tijdens Delfsail serieuze storingen hadden zal wel een toevalligheid zijn geweest.
Gerard ten Cate

Nieuws Zeilmakerij Molenaar, specialist in zeilen (300 jaar ervaring)

(Advertorial)

Al vanaf de oprichting van ons bedrijf in 1720 maakt Zeilmakerij Molenaar zeilen voor de rond- en platbodems. Vroeger had met alleen beschikking over katoen, tegenwoordig kunnen we kiezen uit vele dacrons met verschillende constructies. Voor elke zeiler het juiste doek: van charterschipper tot wedstrijdzeiler.
Met Zeilmakerij Molenaar merkt u hoe veelzijdig een zeilmaker kan zijn. U kunt ons bereiken op het telefoonnummer 0566 621313 binnen de openingstijden.

                                                               Zeilmakerij Molenaar: Nieuws juli 2024

De voorbereidingen voor Sail2025 zijn gestart

Na een rustige 74e editie van 2023 zijn wij nu toe aan onze 75e editie! Een jubileumjaar, niet alleen wat betreft rond en plat maar wij vieren dit jaar ook 110 jaar wedstrijden op de Westeinder! Wij kijken ernaar uit om dit jaar meer schepen dan de jaren hiervoor te mogen verwelkomen op de Westeinderplassen op zaterdag 21 en zondag 22 september.
Watersportvereniging Nieuwe Meer organiseert de Rond en Plat 2024 voor de 75e keer op de Westeinderplassen. Een van de oudste zeilwedstrijden die Nederland kent voor Rond- en Platbodemjachten, Westlanders en Polyclassics. Een gezellig en sportief weekend waar wij graag oude en nieuwe deelnemers verwelkomen. Om kennis over te dragen aan de nieuwe generatie van rond- en platbodem zeilers en om de schatten aan ervaringen en avonturen met elkaar te delen. Aangezien het dit jaar een jubileum betreft zullen wij op de zaterdag er een klein feestje van maken, ondersteund met live muziek.

Uitnodiging & Inschrijving | rond en plat 2024 op de Westeinder | 21 en 22 september

De nieuwsbrief "De BERETANDEN van de SSRP"
wordt samengesteld door Ineke Verkaaik-Hogervorst
Voorzitter SSRP, PR en communicatie
AB-FVEN
Bestuurslid water MCN
voorzitter@ssrp.nl