Simmernocht

Deze jol is na het overlijden van S. de Graaf overgegaan naar Wil Peters in Boxmeer. De familie Peters voer met de Staverse jol ST16 voordat die naar Jan Albada in Stavoren ging. Hun huidige jol voert het zeilnummer nog steeds JD4 en heet ST63.

Het is heel onwaarschijnlijk dat deze jol gebouwd is in Stavoren bij Roosjen / Strikwerda. Wat betreft de vormgeving is het een Wildschutjol. Wil Peeters is heel actief met dit schip bij wedstrijden en activiteiten van de Stichting De Staverse Jol.

In de zomer van 1979 deze jol als kajuitjacht ontmoet in o.a. Langweer. Ik was mee als opstapper op de 8.00 m grundel 'Doordrijver' van de familie Kakes. Joost Post voer op dit schip dat eigendom was van de familie. Joost heeft het scheepje overgenomen en dat toen helemaal laten restaureren en weer teruggebracht tot een vissermanjol. Ik dacht bij Piersma. De jol heeft nog een aantal malen meegedaan met de jaarlijkse jollenrace in Stavoren. Wij voeren toen op de 7.80m jol ‘Zwarte Parel’.

Een paar kleine aanvullingen rond de geschiedenis van de 'Simmernocht':
Van 1958-1980 is het schip eigendom geweest van mijn moeder Nan Post-Vos. Reeds in oude Waterkampioenen van kort na de oorlog komt de 'Simmernocht' in vele wedstrijdverslagen voor. Tevens staat een foto van voor de restauratie, welke uitgevoerd is Roelof van der Werf op scheepswerf De Hoop in Workum in het boek "Plezierig Varen (met Ronde en Platbodemjachten)".
Ondanks dat de lijnen en dan met name de spiegel veel weg heeft van een Gaastmeer (Wildschut) jol is daar nooit enig echt bewijs voor gevonden In tegenstelling tot dit, hebben mijn ouders destijds in de jaren 60-70 veel speurwerk verricht en is er van meerdere kanten in Stavoren destijds aangegeven en bevestigd dat dit de ST63 is geweest, gebouwd bij Roosjen en Strikwerda in 1898.
De jol heeft ook nog op Marken gevist met een MK nummer. Ik weet nog goed hoe een oude baas uit Stavoren "Sipke van der Veen" veel van de historie over het schip wist te vertellen, eind 60 begin 70 er jaren. Hij had er als jonge man volgens zijn zeggen aan gebouwd en later ook op gevaren. Als we in Stavoren lagen was hij altijd aan boord te vinden en zorgde voor het schip als we het in de gracht achter lieten tussen de weekends door. 
Wij hebben de jol destijds verkocht aan de familie Franken uit Culemborg.

De twijfels van Dirk Huizinga naar aanleiding van het verhaal van Joost Post

Het probleem is, dat er van zowel de werf in Stavoren als die in Gaastmeer geen werfboeken bewaard zijn gebleven (en waarschijnlijk in Stavoren ook nooit hebben bestaan). De informatie ontstaat door navraag te doen bij oudere vissers die wellicht nog iets weten en dat blijkt zo te zijn, maar hun geheugen is helaas niet erg betrouwbaar. In de jaren vijftig en zestig zijn diverse jollenzeilers met hun voormalige vissersjol door oud-vissers op de kant van het kastje naar de muur gestuurd. Zij wilden uiteraard zelf graag iets te weten komen over hun scheepje, maar dat bleek heel moeilijk te zijn. Wat betreft de ST63 is de informatie van Joost Post uiteraard interessant.
Mijn twijfel blijft, omdat de ST63 qua vorm op geen enkele wijze doet denken aan een jol van Douwe Roosjen. In 1898 had Peter Heinsius net een jaar eerder de werf overgenomen van Van Swinderen. Douwe Roosjen was de werfbaas. Jan Visser uit Stavoren (voormalig gemeenteambtenaar burgerlijke stand in de gemeente Stavoren) heeft overzichten gemaakt van de mensen die werkzaam zijn geweest op de werf. In mijn boek ‘Scheepsbouw in Stavoren 1946 – 1920’ heb ik die lijsten opgenomen. Helaas komt daar de naam Sipke van der Veen niet in voor. Nu waren er in die tijd diverse jongens die wel eens wat deden op de werf, zonder dat ze als medewerker geregistreerd waren. Sipke van der Veen moet ook aardig op leeftijd zijn geweest, toen hij zich rond 1970 e.e.a. herinnerde over het jaar 1898.
Zelfs van jollen die vrijwel zeker bij Wildschut zijn gebouwd, zoals de 'Vrouwezand' van C. Stants indertijd, waarvan de bouwer het schip herkende dat op zijn werf te water was gegaan, is in feite geen hard bewijs dat dit werkelijk zo was. Het is in het geval van de 'Vrouwezand' aannemelijk, evenals dat het aannemelijk is dat 'De Ulft' van Perdijk in Stavoren gebouwd is op het werfje van Ids Strikwerda op de Stadsfenne. In het geval van de ST63 houd ik mijn twijfel, vooral vanwege de vormgeving die typisch is voor een Wildschutjol.

In die jaren zestig/zeventig zat ik eveneens wekenlang zomers in Stavoren. Die oud-vissers op de kant gaven op vragen over ‘welke jol is dit geweest’ heel verschillende antwoorden. Terugkijkend denk ik: hoe oud waren die vissers eigenlijk? Meestal zestig-plus. Geboren rond 1900. Die zijn pas omstreeks 1915, tijdens de WO I, voor het eerst gaan vissen. Voordat zij een helder beeld hadden van de diverse jollen, was de jollentijd voorbij. In 1918 kocht Auke van der Werff de jollenwerf van Ids Strikwerda. Hij hield een overzicht bij van de visserijnummers van zijn klanten uit de visserij. In die jaren lag er in Stavoren geen vissersschip met nummer ST63 meer. Voor 1911 was er wel een jol met ST63, die was in 1901 bij Roosjen gebouwd voor J.A. Zwaan. Deze jol kreeg in 1912, toen de Zuiderzeevissers kustvissers werden en de nummering opnieuw plaatsvond, Visserijnummer ST60. Dat is de huidige ST60 van Henk de Roos, een duidelijk herkenbare Roosjenjol. Er kwam toen geen nieuw nummer ST63…….